Friday, May 3, 2024
Google search engine
Homeकोलाजगुरुनाथ नाईकांसाठी काहीतरी करूया.

गुरुनाथ नाईकांसाठी काहीतरी करूया.

प्रसिद्ध रहस्यकथा लेखक गुरुनाथ नाईक गोव्यात आजारी असल्याची आणि त्यांना मदतीची गरज असल्याची बातमी फेसबुक मित्र मुरलीधर खैरनार यांनी काही दिवसांपूर्वी फेसबुकात पोस्ट केली. ती अनेकांनी रिपोस्ट केली आणि आता त्यांच्या मदतीसाठी काही हालचाली सुरू झाल्या आहेत. 

GURUप्रसिद्ध रहस्यकथा लेखक गुरुनाथ नाईक गोव्यात आजारी असल्याची आणि त्यांना मदतीची गरज असल्याची बातमी फेसबुक मित्र मुरलीधर खैरनार यांनी काही दिवसांपूर्वी फेसबुकात पोस्ट केली. ती अनेकांनी रिपोस्ट केली आणि आता त्यांच्या मदतीसाठी काही हालचाली सुरू झाल्या आहेत. मूळ बातमी ‘गोमंतक’च्या वार्ताहर योजना यादव-पाटील यांनी दिली होती. प्रसारमाध्यमांमध्ये चर्चेत असलेल्या ‘बेरक्या’नेही ही बातमी त्याच्या ब्लॉगवर पोस्ट केली आणि हा ज्येष्ठ लेखक आयुष्याच्या सांजसावल्या सुशेगात घालवायच्या वयात गोव्यात दोन वेळच्या जेवणाची भ्रांत करतोय, रेशनिंगचा तांदूळ खाऊन पत्नीसह दिवस काढतोय अशा त्यांच्या चाहत्यांना अस्वस्थ करणा-या काही गोष्टी समोर आल्या.

रहस्यकथांच्या जगात एकेकाळी गुरुनाथ नाईक या नावाचा दबदबा होता. ब्रँडनेमच होतं ते. मला वाटतं आता पन्नाशीकडे सरकणारी मराठी वाचकांची एक अख्खी पीढी तरुण वयात या नावाच्या प्रेमात असणार. जशी सुहास शिरवळकर यांची वाचकांवर जबरदस्त मोहिनी होती तशीच जादू गुरुनाथ नाईक यांच्या लेखणीने त्या काळातील वाचकांवर केली होती. रहस्यकथांचा चस्का लागण्याचं विशिष्ट वय सांगता येत नाही. वाचनाची आवड असेल आणि एखादी रहस्यकथा हातात आली तर त्यात गुरफटून जाणे ओघाने येते. आणि एकदा का चस्का लागला की सुटता सुटत नाही. त्यांच्या अशा वेगवेगळ्या वयातील चाहत्यांपैकी मीही एक होतो आणि आहेही. गोष्टीच्या पुस्तकांच्या नादात अभ्यासाची पुस्तके हातात जेमतेमच धरली जायची त्याच नवथर वाचकवयात अभ्यासाच्या पुस्तकांमध्ये दडवून गुरुनाथ नाईकांच्या शिलेदार, गोलंदाज वा गरुड किंवा रातराणी कथा आरामात वाचता येतात याचा शोध लागला होता. तुफान पुस्तकं वाचून काढली होती त्यावेळी. त्यात हेमंत कर्णिक यांच्या महंत कथा, ब्लॅकस्टार कथा, अर्नाळकरांच्या झुंजार कथा, एस. एम. काशीकर यांच्या धूमकेतू कथा, लावसट-जखीण-हडळ-आग्यावेताळ-मुंजा अशा बाबा मंडळींना गपगुमान करणा-या पातंजलीच्या करामती सांगणा-या दिवाकर नेमाडे यांच्या पातंजली कथा.. जे जे मिळेल ते वाचण्याचा झपाटा लावला होता. त्यातही माझी नजर नाईकांच्या कॅप्टन दीपने वा गरुड, रातराणी या अफलातून मंडळींनी केलेल्या कामगिरीवर असायची. रद्दीवाला, लायब्ररी जिथून मिळेल तिथून रहस्यकथांची ७०-८० पानांची छोटी पुस्तकं आणायची आणि एका बैठकीत वाचून काढायची हा नित्यक्रम झाला होता. आजही रहस्यकथांकडेच पहिले लक्ष जाते. फक्त भाषांचा आणि लेखकांचा परीघ वाढला आहे एवढंच.

सांगायचं हेच की रहस्यकथांची पहिली ओळख म्हणा वा नाद म्हणा, गुरुनाथ नाईक आदी प्रभृतींच्या लेखनामुळे लागला. तोच लेखक आज अडचणीत आहे. एकसे एक रहस्यकथा कादंब-या, लेख, पत्रकारिता अशी चौफेर

लेखणी चालवणा-या गुरुनाथ नाईक यांच्या लेखनयज्ञाची दखल २०१२मध्ये ‘लिम्का बुक ऑफ रेकॉर्ड्स’नेही घेतली होती. मूळचा गोव्याचा हा लेखक उमेदीच्या काळात पायाला चक्र लागल्यागत अनेक ठिकाणी फिरला. पत्रकारिता आणि पुस्तकलिखाण या दोन्ही माध्यमांत लेखणीच्या आधारानेच त्याने त्यांचा संसार सांभाळला. वाढतं वय आणि मानेचं दुखणं यामुळे आयुष्याच्या सांजवेळी त्यांनी पत्नीसह पुन्हा गोवा गाठलं. आज मानेचं दुखणं वाढलंय, घराबाहेर पडणं अशक्य आहे, उतारवयामुळे पूर्वीसारखं लिखाणही होत नाही, चरितार्थाचं अन्य साधन वा आधार नाही अशी त्यांची अवस्था आहे. त्यांच्या एका मुलाखतीत त्यांनी म्हटलं होतं, चार रुपयांपासून ५०० रुपये मानधन घेऊन त्यांनी एकेकाळी आठवडयात एक प्रसंगी दोन अशा वेगाने रहस्यकथा लिहिल्या होत्या. आता हात थकले आहेत, लेखणीही थबकली आहे.

‘गोमंतक’मध्ये त्यांची बातमी येण्याआधी त्यांची गाठ अजब पुस्तकालयाच्या ग्रंथप्रदर्शनात पडली होती. गाठ पडली म्हणजे पन्नास रुपयांत कोणतंही पुस्तक या योजनेत त्यांची पुस्तकं उपलब्ध होती. ती पुस्तकं दिसल्यावर रहस्यकथांसाठी पागल असण्याचे जुने दिवस आठवले. गुरुनाथ नाईकांच्या आणि इतर लेखकांच्या रहस्यकथांसाठी डोंबिवलीतील रद्दीवाल्यांकडे मारलेल्या चकरा, उलथेपालथे केलेले सेकंडहँड पुस्तकांचे ढीग आठवले. लायब्ररीत लावलेली फिल्डिंग आठवली. आमच्या इथल्या एका रद्दीवाल्याकडे या रहस्यकथा त्या वेळी आठ आण्याला एक याप्रमाणे मिळायच्या. मी आणि माझा मित्र किरण नाईक दोन-दोन रहस्यकथा घ्यायचो आणि सोसायटीतील एका कोप-यातलं कडुनिंबाचं झाड गाठायचो. त्याच्या फांदीवर बसून पुस्तक वाचताना आमच्यात कॅप्टन दीप, गरुड वा रातराणीचा संचार व्हायचा. पुस्तकांची अदलाबदली करून सर्व पुस्तकं संपली की दणादण झाडावरून खाली उडया मारून पुन्हा रद्दीवाल्याकडे. वाचनाचे चार आणे कापून घेऊन तो आणखी पुस्तकं द्यायचा. पुढे आम्ही नेहमी येतो म्हटल्यावर त्याने भाव वाढवला. एक रुपया केला. प्रचंड राग आला होता तेव्हा त्याचा. नाईकांनी पुस्तकात उभ्या केलेल्या नायकांप्रमाणे आम्हीही गॅलरीच्या कट्टयावर हात रोवून शरीर तोलून वर उचलायच्या कसरती केल्या होत्या, इतकी त्या लिखाणाची जादू होती.

माझ्यासारख्या असंख्य वाचकांवर असे गारूड करणा-या या लेखकाने झपाटल्यासारखं लिखाण केलं आणि त्याची शारीरिक, मानसिक किंमतही चुकवली. त्यांनीच एका मुलाखतीत म्हटलं होतं, ‘रहस्यकथांचं लिखाण वेगळ्या पद्धतीचं असतं. कायम विचार करावा लागतो. दिवसाचा आराम, रात्रीची झोप एका कथेसाठी ओवाळून टाकावी लागते. दैनंदिन आयुष्यावर याचा मोठा परिणाम घडतो.’ ते त्यांच्या बाबतीत खरंही आहे. याच लिखाणामुळे येणा-या मानसिक दबावामुळे मध्यंतरी काही काळ त्यांनी लिखाण एकदम थांबवलं होतं. रहस्यकथांचा, नाईकांच्या कथांचा चस्का कसा असतो, त्याचं एक उदाहरण सांगतो. त्यांच्या २०० रहस्यकथांचं २००४ साली पुनर्मुद्रण करण्यात आलं होतं. प्रत्येक पुस्तकाच्या ११०० प्रती काढण्यात आल्या आणि त्या हातोहात संपल्या. लेखकाच्या हातात मात्र प्रत्येक कथेचं मानधन म्हणून अवघे ५०० रुपये टेकवण्यात आले, असं त्यांनीच या मुलाखतीत म्हटलं आहे. मराठी साहित्यात रहस्यकथा वा तत्सम लिखाणाला तसंही फारसं मानाचं पान मिळत नाही. त्यामुळे धनंजय, काळा पहाड, झुंजार कथा लिहिणारे बाबूराव अर्नाळकर काय किंवा गुरुनाथ नाईक काय यांच्या विक्रमी लिखाणाची हवी तितकी दखल आजवर घेतली गेलेली नाही. पुणे विद्यापीठाने मराठी गूढ, भय आणि रहस्यकथा या विषयावर घेतलेल्या चर्चासत्रात त्यांना आवर्जून बोलावलं, मनोगत व्यक्त करायला सांगितलं आणि सत्कारही केला. तेवढाच काय तो अपवाद.

वाचनीय लिखाणाद्वारे, गुंगवून ठेवणा-या कथा-कादंब-यांमुळे गुरुनाथ नाईक आणि त्यांच्यासारख्या लेखकांनी वाचकांना कायमचं आपलेसं केलं आहे. त्यांच्या या ऋणातून अल्पसं उतराई होण्यासाठी केवळ नाईकच नव्हे तर दुर्लक्षित, विपन्नावस्थेत आयुष्याची पानं उलटणा-या इतरही लेखकांच्या मदतीसाठी काहीतरी करायला हवं, असं या क्षणी मनात फार दाटून आलं आहे.. आणि मी माझ्या परीने ते करणारही आहे!

(गुरुनाथ नाईक यांना मदत करण्यासाठी : गुरुनाथ विष्णू नाईक — खाते क्रमांक – ३११८०६६७७९३/स्टेट बँक ऑफ इंडिया, सेक्रेटरीएट शाखा, पणजी. ifsc कोड : SBIN000554MICR कोड : ४०३००२००६. अधिक माहितीसाठी संपर्क – ९४२२०४२०५४, ९४०९५२१७७१)

RELATED ARTICLES

2 COMMENTS

  1. Ian also fan of Gurunath Naik. I want to read शिलेदार कथा, गोलंदाज कथा in book or ebook format.
    Can I get all books in any format?

  2. Ian also fan of Gurunath Naik. I want to read शिलेदार कथा, गोलंदाज कथा in book or ebook format.
    Can I get all books in any format?

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments

राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
मुकुंद बालाजी जाधव on हळद शेती करूया; श्रीमंत होऊया!
हेमंत तुळशीराम म्हस्के. on विकासाची नवी संधी : बटेर पालन
राजेश सावंत on वा रे सत्ताधीश
उढाणे अमोल दिनकर on विधान परिषद प्रश्नोत्तरे
राम आप्पा यमगर on संपर्क
कमलकांत देशमुख on .. तर तक्रार कुठे करायची?
Harshada maruti kulkarni on संदेसे आते थे..
शिवाजी वटकर on कविता म्हणजे काय?
Deepti jadhav on संपर्क
बाळासाहेब सुखदेव बो-हाडे on घरच्या घरी फायदेशीर व्यवसाय
राज कालापाड on कविता म्हणजे काय?
अमोल वसंतराव कुर्जेकर रा ,मंगलादेवी ता . नेर .जि . यवतमाळ on संपर्क
तुळशीदास धांडे on घराचं नामकरण..
Kunal Someshwar Kamble on भारत बंदला हिंसक वळण- मध्य प्रदेशातील ग्वालिअर आणि मुरैना येथे झालेल्या हिंसाचारात ४ जणांचा मृत्यू, मध्य प्रदेशमधील मुरैना येथे एका युवकाचा मृत्यू; राज्यातील काही भागांमध्ये संचारबंदी, ग्वाल्हेरमध्ये झालेल्या हिंसाचारात १९ जखमी, दोघांची प्रकृती चिंताजनक, राजस्थानमधील बाडमेरमध्ये आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली. मध्य प्रदेश, राजस्थानमधील काही जिल्ह्यांमध्ये इंटरनेट सेवा उद्या सायंकाळपर्यंत बंद, मेरठमध्ये बंदला हिंसक वळण; आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली, नागपुरमध्ये आंदोलकांनी इंदोरा चौकात बसला आग लावली, जालना येथे दलित संघटनांनी पुकारलेल्या भारत बंद दरम्यान अंबड चौफुलीजवळ एसटीसह एका जीपच्या काचा फोडल्या.
बाळासाहेब सिताराम धुमाळ on आमच्या बद्दल
नवनाथ विष्णू म्हेञे on अपंगांच्या नावाने..
स्वप्नील चीचोलकर on शाळेच्या सुखद आठवणी
सुशांत सुरणकर on अभिजात भाषा
Sangam polkamwad on आळशी मांजर
Sawle Dnyaneshvar motiram sawal on सर्वश्रेष्ठ देहदान
आळंदे रघुनाथ शंकर. मु. पो. ता. राधानगरी (कोल्हापुर) on शिक्षकांचे पगार होणार ‘ऑफलाईन’
santosh shingade on संपर्क
PRASHANT B SONTAKKE on संपर्क
Vinayak Sarvanje on संपर्क
Rohit Jadhav on संपर्क
श्रीकांत ओक, उर्फ ओक काका सिंहगड रोड, पर्वती, पुणे-30 on प्राचीन गोंडवन महाखंडाचे कोडे उलगडले
दत्ताराम प्रकाश गोरीवले on दृष्टिहिनांची काठी तंत्रज्ञान
ravindra gawade on संपर्क
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
प्रा. विठ्ठलराव भि. ख्याडे (बारामती) on भटक्या कुत्र्यांची दहशत कायम
शिवाजी उत्तमराव पवार on सदाभाऊंची ‘रयत क्रांती संघटना’
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Adinath Kinge on दगडफूल
महाराष्ट्र डिजिटल सेवा केंद्र on हेल्पलाइन
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Narendra rathod on Aashish Kataria
Yogesh Bhati on भयाचे भूत..
Rahul on E-Book
Satish Pakhre on NEW LIVE SCORECARD 1
जितेंद्र शांताराम म्हात्रे on उत्तम मार्गदर्शन गरजेचे
SALMAN KHAN on संपर्क
विवेक प्रदिप भोसले on नेमबाजी प्रशिक्षण
Uday Nagargoje on ५१ मध्ये ७
vikas mayekar on मूक मोर्चा
अशोक भेके on RSS NEWS
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
भाई, लय भारी!!! भाई जोरात, बाकी सगळे भ्रमात!!!!! on चिपळुणातील राष्ट्रवादीचे सर्वाधिकार रमेश कदम यांच्याकडे!
अशोक भेके on महात्मा…
अशोक जी मांजरे on संपर्क
कुवर सुनिल वेच्या on सातबारा : आपल्या मोबाईलमध्ये..
अशोक भेके on आमच्या बद्दल
अशोक भेके on संपर्क
mahesh kadam on रामघळ
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
KVRaman on Advertise with us
KVRaman on Advertise with us
श्रीकांत धर्माळे on दातेगड ऊर्फ सुंदरगड
भारती बिबिकर on भूरीभद्रेचे परोपकार
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
शहाजी भोसले on प्रचितगडाची प्रचिती
Amit Avikant Jadhav on आमच्या बद्दल
DATTATRAY KADAM PLEASE GIVE AHOME TO GIREENI KAMGAR EMERJENCY on घरांची ९ लाख किंमत कामगार भरणार कुठून?
SAMBHAJI BHOITE on अनुभव
भारती बिबिकर on भुजंगासन
भारती बिबिकर on एकटेपणाची सल
भारती बिबिकर on वास्तवादी अभिनेता
गजानन किशनराव पिंपळगावकर on अपंगांच्या नावाने..
rajesh on संपर्क
Mahesh on संपर्क
सौ. अनिता पाटील on उद्योग करायचाय, पण कोणता?
anil rangankar on फसवणूक
Uday Tayshete on भीषण आग..
bipin b bagwe on आज टिप ऽऽर!
सुनिल गुरव on Live Score Card
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
श्याम कुवळेकर on पैसा झाला मोठा!
sachin jawanjal on संपर्क
Siddhartha Patil on संपर्क
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
भारतीय शस्त्रे हा ऍक मुलभुत पाÀ€à¤¯à¤¾ आहे on भारतीय संरक्षण सिद्धता मजबूत
विजय कुडतरकर on माझी आई
ऋषिकेश पवार on थांबा, २५ वर्षे!
राम मनजुळे on वाँटेड बायको नंबर १
chandrakant raulwar on बोलबच्चन मोदी
विद्याधर पोखरकर on आविष्कार शोधणार नाटककार!
anil surwase on संपर्क
अभिमन्यू यशवंत अळतेकर on मुस्लिम असल्याने नोकरी नाकारली
anil rangankar on वैशाख वणवा
prabhakar pawar on आजोळचे दिवस
rajesh on संपर्क
leenal gawade on संपर्क
anil rangankar on कचरा नकोच!
Trupti Rane on मनातलं
श्री. दत्तात्रेय मस्के on संपर्क
भास्करराव यमनाजी नरसाळे on शिवसेनेवर कसा विश्वास ठेवायचा?
Trupti Rane on मनातलं
Prachi K on मनातलं
मुबादेवी दागीना बाज़ार एसोसिएशन on उत्सवांतील गोंगाट थंडावणार!
SHRADDHA on मनातलं
Rajeev Atmaram Rale on पारधीचे पोस्त
Trupti Rane on मनातलं
Trupti Rane on मनातलं
rajani kulkarni on मनातलं
rohini joshi on मनातलं
rajesh on संपर्क
Ganesh Shetgaonkar on संपर्क
Suhas Ramchandra Keer on खाकीला डाग!
Shubhangi bhargave on अच्छा लगता है
Ajay Godbole on Prahaar Smartkey Solution
गणेश शिवराम घाणेकर on रघुराम राजन ‘गव्हर्नर ऑफ इयर’
पुंडलिक कोलम्बकर on आमच्या बद्दल
Paresh baba on सिगारेट
raghunath pawar on Prahaar Smartkey Solution
चंद्रशेखर दत्तात्रय पिलाणे on संस्कृतीचे भक्कम शिलेदार वीरगळ
भात मळणी मशिन on भातझोडणी झाली सोपी
rahul on गु-हाळ
mandaar gawde on जिंकणारच!
Apurva Oka on पाणी
नीलेश यशवंत केळकर . on होय, माझा पराभव झाला!
Chitra Bapat on पाणी
Nitin Shrikant Parab on जिंकणारच!
SANDIP PASHTE on जिंकणारच!
Suhas Ramchandra Keer on चमकेशगिरी
अर्चना तेलोरे on जीवघेणा आगाऊपणा
प्रथमेश मिलिंद कुलकर्णी on रुपक त्रिपुरारी पौर्णिमेचे
Reena patil on दहीहंडी
हेमंतकुमार दिक्षित on वैरीण वाटे टेप
Siddhesh T. Bavkar on वाघ तो वाघच
विद्याधर बबन पोखरकर on पाऊस हसतो आहे!
Sachin Ambadas Dabhade on स‘माज’
दिनेश गांवकर/विजय भालेकर on माझ्या जन्मभूमीतच माझा पराभव!
Prakash Dalvi on विजय सलामी
#‎प्रहारन्यूज‬ Sabse FAST NEWS on एक रुपयात पाणी
madhuri onkar vartale on नाच रे मोरा…
मनोज कापडे on फॅमिली फार्मिग
dattaram gandhare on रेल्वे ठप्प
JAIDEEP SAWANT on “सिंग साहब
Sunil Patil on ऊस पेटला
किशोर कुलकराणी on साक्षरता ‘म मराठी’ची!
madhuri vartale on पेन स्टॅण्ड
प्रा. बालाजी शिंदे ,नेरूळ on श्रीलंकेत उभारणार डॉ. आंबेडकर भवन
प्रबोध मधुकर माणगावकर, कोलशेत, ठाणे on हॅटट्रिक करणार!
कमलाकर दत्तात्रेय गुर्जर on कोकण रेल्वेचे डबे वाढवा!
कमलाकर गुर्जर, कळवा on भाजीविक्रीत दलाल नकोत !
कमलाकर गुर्जर, कळवा on मरण स्वस्त! जगणे महाग!!
Dinesh Dhanawade on आनंदाची चाळ
प्राची गुर्जर, कळवा on जबाबदारी सर्वाची
प्राची गुर्जर, कळवा on ‘राव’डी मागणी!
ज्ञानेश एकनाथराव (नाना) कणसे on ‘राव’डी मागणी!
प्राची गुर्जर, कळवा on शिक्षणाचे वाजले बारा!
राजेश्वरी सावंत on मुसळधार..!..बेहाल..!!
Vinod Raje on महाकुंभ
विकास वि. देशमुख on औषध विक्रेत्यांची मनमानी
दीपक पाटणे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
अभिषेक सावंत on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
तेजस्विनी मोरे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
रवींद्र खैरनार on सैतानाचा बाप
एक सांताकृझवासी on एसीपी वसंत ढोबळे यांची बदली
समीर कारखानीस, मुंबई. on दोन भारतीय सैनिकांचा शिरच्छेद
समीर कारखानीस, मुंबई. on …तर परिणाम वाईट होतील
पवनकुमार बंडगर on आता तरी… जागे व्हा!
amit padwal on सुखोई सफर
समीर, मुंबई on कसाब फासावर
प्रहार प्रतिनिधी on ऑस्करची ‘बर्फी’ आंबट