Friday, May 3, 2024
Google search engine
Homeप्रतिबिंबदु:खाचे कारण की..

दु:खाचे कारण की..

दु:ख अनावर झाल्याचे क्षण प्रत्येकाच्या आयुष्यात येत असतात. त्या दु:खाची परिस्थिती माणसांगणिक बदलत असते. प्रत्येकाला तो क्षण दु:खाचा डोंगरच वाटत असतो. त्यातून सावरला तो जगला आणि ज्याला हा दु:खावेग आवरता आला नाही तो हरला. त्या हरण्यामुळे कुणाला हृदयविकाराचा धक्का बसतो. कुणी आत्महत्या करतो.. शेतकरी नापिकी, कर्जबाजारीपणामुळे आत्महत्या करतात. विद्यार्थी अपयश आले म्हणून आयुष्य संपवतात. तरुणाईचा प्रेमभंग होतो. असाच प्रेमभंग प्रसिद्ध अभिनेत्री जिया खानचा झाला.. प्रियकराने छळले, दगा दिला आणि जियाने गळफास लावून घेतला.. नव्या चित्रपटाच्या अभिनयाने जी प्रसिद्धी माध्यामात पुन्हा झळकायला हवी होती, तीच जिया तिच्या अकाली मृत्यूने माध्यमांच्या बातम्यांची विषय झाली.. आत्महत्या हे दु:ख संपवण्याचा इलाज नव्हे.. असे अपयशाचे दु:ख पांघरण्यापेक्षा त्या परिस्थितीत सावरण्याचे बळ आयुष्यात प्रत्येकाला कमावता आले पाहिजे.
आयुष्यात आनंद मिळवण्यासाठीच प्रत्येक जण जगत असतो. तो आनंद खुणावतो. त्यासाठीच माणूस रात्रंदिवस कष्ट उपसत असतो. पैसा कमवत असतो. माणसांशी नातं विणत असतो. प्रेम करत असतो. माणसावर जीव लावत असतो.. कुणावर तरी जीव ओवाळून टाकत असतो. प्रसिद्ध अभिनेत्री जिया खानने सूरज पंचोलीवर असाच जीव लावला होता, असं तिने लिहून ठेवलेल्या पत्रामधून उजेडात आलं आहे. या पत्रामध्ये व्यक्त झालेल्या भावभावना जियाच्या मनात दाटलेल्या दु:खाची कारणं सांगणा-या आहेत. सूरज ज्या क्षणी तिला टाळायला लागला, त्या बोचणा-या क्षणांची मनोवस्था तिने पत्रातून व्यक्त केली आहे. तिचा झालेला कोंडमारा अनेक उदारहणे देऊन आत्महत्येनंतरच्या चौकशीसाठी एक पुरावा जगाचा निरोप घेताना सोडला आहे. सूरजने टाळले म्हणून जियाने आत्महत्या करणे, हे कारण तिच्या पत्रातील मजकुरामुळेच अधोरेखित झाले आहे.

प्रेमभंगामुळे आत्महत्या करण्याच्या घटना जगभरात घडत असतात. त्या सातत्याने कानावर येतात. त्यातही जियासारख्या सिलेब्रिटीची आत्महत्या प्रसिद्धी माध्यमांचे लक्ष वेधून घेतात. प्रेम या सुंदर संकल्पनेला असे गालबोट लागण्याचे मूळ कारण ‘प्रेमभंग’ असते. आयुष्यात प्रत्येकाला आपल्या भावना, सुख-दु:ख शेअर करण्यासाठी एक जोडीदार लागत असतो. त्या जोडीदाराने आपल्याला समजून घेतले पाहिजे, वेळ दिली पाहिजे, संवाद साधला पाहिजे, अशी अपेक्षा या प्रेमसंबंधात दडलेली असते. हे सुख-दु:ख शेअर करताना ते जवळ येतात. भावनिक पातळीवर या जवळ येण्याला कुणाचाही आक्षेप नसतो. कारण त्यात मित्रत्वाचा सच्चेपणा असतो. पण त्या जवळीकतेमध्ये शारीरिक संबंध प्रस्थापित झाले की आक्षेप नोंदविला जातो. पुरुष-स्त्री नातेसंबंधातील एक सीमा आपण नकळतपणे ओलांडली आहे, याची भीती त्या जोडीदारांच्या मनातही घर करते. त्याच भीतीतून आता आपण सोबत राहिलेच पाहिजे असे हट्टाचे घर तयार होते. त्यातून एक जोडीदार जेव्हा बेइमान होतो. सा-या आणाभाका विसरतो. दिलेले वचन मोडतो. दुरावा येतो. तेव्हा आपण कुणासाठी जगायचे असा प्रश्न अस्वस्थ करू लागतो. यातून सावरणे कठीण झाले की मनात आत्महत्या करण्याचे पक्के घर बांधले जाते. हेच घर जियाच्या जाण्याचे कारण आहे.

‘तारुण्याच्या उंबरठयावर हजारो लहरी येतात, त्याचप्रमाणे वाहत गेल्यास त्या दु:खाला कारणीभूत ठरतात.’ हे तरुणाईने आपल्या आयुष्यात कायमचे ध्यानात ठेवले पाहिजे. आयुष्यात अनेकदा प्रत्येक जण कधीतरी घसरत असतो. कोसळत असतो. सावरत असतो. त्या घसरण्यातूनच पुन्हा आपला पाय घसरू नये, याची काळजी घेत असतो. एकदा पाय घसरल्यानंतर सावरण्याचे बळ आपल्यात असले पाहिजे. फसव्या, क्षणिक सुखांच्या लहरींसोबत वाहत जाताना भानावर आले पाहिजे. हे भान आपल्याला समाज देत असतो. ती समाजाने दिलेली समज असते. ती झुगारली की आयुष्याचे वाटोळे होते, हे जियाच्या ‘प्रेमभंगा’तून आपण शिकायला हवे. जियाने पत्र लिहून ठेवलीत म्हणून तिच्या जाण्याचे, तिच्या दु:खाचे कारण समाजासमोर आले. मोबाइल आणि सोशल नेटवर्कचे जाळे असतानाही तिने पत्र हेच प्रभावी माध्यम मानले. त्यामागे तिचा काय हेतू असेल, हे तिच जाणो.. पण प्रेमसंबंधात वाहून जाऊ नये, एवढा मंत्र तिने जाता-जाता तरुणाईला दिला आहे, त्याचा विसर कुणाला पडू नये.

चित्रपटतारका, त्यांचे जगणे, त्यांचे संबंध या सा-यांबद्दल एक आकर्षण असते. ते आकर्षण जियाबद्दलही होते. मोजक्या चित्रपटातून तिने केलेल्या लक्षवेधी भूमिका, अमिताभ बच्चनसारख्या स्टारकास्टसोबत सुरुवातीलाच काम करण्याची संधी आदी सारी जियाची चित्रपटसृष्टीतील बलस्थानं मानली गेलीत. त्या भूमिका जगताना तिने कुठलीही कसर सोडली नाही. पण एक पाऊल चुकले आणि तिला जगणे नकोसे झाले. भूमिकांमधून समाजमनाला जगण्याचे बळ देणा-या सिनेकलावंतांना अशा चुकीच्या वाटेने जावे लागणे, रसिकांसाठी धक्कादायक असते. त्यातही प्रेमासाठी वाट्टेल ते करताना अशी जगण्याची इच्छा मरून जाणे, बरे नव्हे. 

जियाच्या आत्महत्या प्रकरणाला वेळोवेळी वेगवेगळे वळण मिळत गेले. प्राथमिक अंदाजात तिला अलीकडच्या काळात चित्रपट मिळत नसल्याने ती अस्वस्थ होती, हे कारण सांगितले जात होते. हळूहळू या प्रकरणाला वेगळी कलाटणी मिळत गेली आणि आता तिची आत्महत्या ही ‘प्रेमभंगा’मुळे झाली इथवर येऊन थांबले आहे.

तपासात आणखी काही वेगळे तथ्यही बाहेर येईल. एखाद्या चित्रपटातील कथेने रसिकांना गुंतवून ठेवावे, असेच जियाच्या आत्महत्येमागचे कारण शोधताना धक्क्यांवर धक्के दिले आहेत. कालांतराने या सत्यकथेवरही एखादा चित्रपट येईल आणि जियाच्या दु:खाचे कारण रसिकांना काहीतरी शिकवून जाईल, ही अपेक्षा व्यर्थ ठरू नये.

RELATED ARTICLES

2 COMMENTS

  1. खरी वस्तुस्थिती –पहिल्याच सिनेमात बिग बींसमोर दमदार काम केल्यानं जिया चांगलाच भाव खाऊन गेली होती. या सिनेमासाठी तिला ‘ फिल्मफेअर ‘ चं नामांकनही मिळालं होतं जियाने अमिताभ, आमीर खान यासारख्या मोठ्या अभिनेत्यांसोबत काम केल्यानं तिच्या आशा उचावल्या होत्या. तिला मोठं काम मिळवण्याची तिची इच्छा होती. म्हणून गेल्या तिन वर्षापासून ती धडपड करत होती. मात्र तिला कोणतंही मोठं काम मिळालं नाही म्हणून ती नाराज होती, असे जिच्या आईने सांगितले. नुकतीच जिया हैदराबादमध्ये एक ऑडिशन देऊन आली होती, मात्र तिथेही तिची निवड झाली नाही. एक्सबॉयफ्रेंड उदयपूरचे युवराज लक्ष्यराजसिंह यांचाही अलिकडेच दुस-या मुलीशी साखरपुडा झाला. मागील तीन वर्षात एकही नवी ऑफर न मिळाल्याने जिया मानसिकदृष्या खचली होती. तिच्यात एकाकीपणाची भावना वाढत होती. त्यामुळेच दर तासाला बॉयफ्रेंड सूरजशी बोलण्याची तिची इच्छा होती या सर्व घटनांमुळे निराश झालेल्या जियाने जुहू येथे सागर संगीत बिल्डिंगमधील राहत्या घरी गळफास लावून घेत आत्महत्या केल्याचे वृत्त.

  2. प्रत्येक मुलिने धडा घ्यावा अशी हि घटना आहे, लग्नाआधी सेक्स करु नये. गोव्यापासून सगळीकडे हनिमून करून आल्यानंतर प्रेग्नंट राहिल्यानंतर गर्भपातही करून झाला निर्लाजपणाची हद्द… तरी आईचे डोळे उघडले नाहीत… हे आमच्या सोसायटीत आजून तरी सुदैवाने नाही आणि आता सगळे करून भागल्यानातर कोणी विचारात नाही म्हणून आत्महत्या केली आता आई त्यावर सहानुभूती आणि पैसे कमवायला लागलीय.सुदैवाने आपल्या समाजात तरी अशी आई अजून झाली नाहि.
    त्याला रंगीला म्हणताना हिने किती जनाबरोबर रंग उधळलेत हे आईलाच काय तिला स्वतःला सुद्धा आठवत नसेल. म्हणूनच आधीच्या दोन्ही बॉयफ्रेंड नि तिला सोडले कशावरून नसेल पण आता सहनुभूतीपायी कोण कसे बोलणार. अशाप्रकारे मुलीनी ब्लेकमेल करण्याचे प्रकार आजकाल फारच वाढले आहेत

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments

राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
मुकुंद बालाजी जाधव on हळद शेती करूया; श्रीमंत होऊया!
हेमंत तुळशीराम म्हस्के. on विकासाची नवी संधी : बटेर पालन
राजेश सावंत on वा रे सत्ताधीश
उढाणे अमोल दिनकर on विधान परिषद प्रश्नोत्तरे
राम आप्पा यमगर on संपर्क
कमलकांत देशमुख on .. तर तक्रार कुठे करायची?
Harshada maruti kulkarni on संदेसे आते थे..
शिवाजी वटकर on कविता म्हणजे काय?
Deepti jadhav on संपर्क
बाळासाहेब सुखदेव बो-हाडे on घरच्या घरी फायदेशीर व्यवसाय
राज कालापाड on कविता म्हणजे काय?
अमोल वसंतराव कुर्जेकर रा ,मंगलादेवी ता . नेर .जि . यवतमाळ on संपर्क
तुळशीदास धांडे on घराचं नामकरण..
Kunal Someshwar Kamble on भारत बंदला हिंसक वळण- मध्य प्रदेशातील ग्वालिअर आणि मुरैना येथे झालेल्या हिंसाचारात ४ जणांचा मृत्यू, मध्य प्रदेशमधील मुरैना येथे एका युवकाचा मृत्यू; राज्यातील काही भागांमध्ये संचारबंदी, ग्वाल्हेरमध्ये झालेल्या हिंसाचारात १९ जखमी, दोघांची प्रकृती चिंताजनक, राजस्थानमधील बाडमेरमध्ये आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली. मध्य प्रदेश, राजस्थानमधील काही जिल्ह्यांमध्ये इंटरनेट सेवा उद्या सायंकाळपर्यंत बंद, मेरठमध्ये बंदला हिंसक वळण; आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली, नागपुरमध्ये आंदोलकांनी इंदोरा चौकात बसला आग लावली, जालना येथे दलित संघटनांनी पुकारलेल्या भारत बंद दरम्यान अंबड चौफुलीजवळ एसटीसह एका जीपच्या काचा फोडल्या.
बाळासाहेब सिताराम धुमाळ on आमच्या बद्दल
नवनाथ विष्णू म्हेञे on अपंगांच्या नावाने..
स्वप्नील चीचोलकर on शाळेच्या सुखद आठवणी
सुशांत सुरणकर on अभिजात भाषा
Sangam polkamwad on आळशी मांजर
Sawle Dnyaneshvar motiram sawal on सर्वश्रेष्ठ देहदान
आळंदे रघुनाथ शंकर. मु. पो. ता. राधानगरी (कोल्हापुर) on शिक्षकांचे पगार होणार ‘ऑफलाईन’
santosh shingade on संपर्क
PRASHANT B SONTAKKE on संपर्क
Vinayak Sarvanje on संपर्क
Rohit Jadhav on संपर्क
श्रीकांत ओक, उर्फ ओक काका सिंहगड रोड, पर्वती, पुणे-30 on प्राचीन गोंडवन महाखंडाचे कोडे उलगडले
दत्ताराम प्रकाश गोरीवले on दृष्टिहिनांची काठी तंत्रज्ञान
ravindra gawade on संपर्क
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
प्रा. विठ्ठलराव भि. ख्याडे (बारामती) on भटक्या कुत्र्यांची दहशत कायम
शिवाजी उत्तमराव पवार on सदाभाऊंची ‘रयत क्रांती संघटना’
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Adinath Kinge on दगडफूल
महाराष्ट्र डिजिटल सेवा केंद्र on हेल्पलाइन
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Narendra rathod on Aashish Kataria
Yogesh Bhati on भयाचे भूत..
Rahul on E-Book
Satish Pakhre on NEW LIVE SCORECARD 1
जितेंद्र शांताराम म्हात्रे on उत्तम मार्गदर्शन गरजेचे
SALMAN KHAN on संपर्क
विवेक प्रदिप भोसले on नेमबाजी प्रशिक्षण
Uday Nagargoje on ५१ मध्ये ७
vikas mayekar on मूक मोर्चा
अशोक भेके on RSS NEWS
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
भाई, लय भारी!!! भाई जोरात, बाकी सगळे भ्रमात!!!!! on चिपळुणातील राष्ट्रवादीचे सर्वाधिकार रमेश कदम यांच्याकडे!
अशोक भेके on महात्मा…
अशोक जी मांजरे on संपर्क
कुवर सुनिल वेच्या on सातबारा : आपल्या मोबाईलमध्ये..
अशोक भेके on आमच्या बद्दल
अशोक भेके on संपर्क
mahesh kadam on रामघळ
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
KVRaman on Advertise with us
KVRaman on Advertise with us
श्रीकांत धर्माळे on दातेगड ऊर्फ सुंदरगड
भारती बिबिकर on भूरीभद्रेचे परोपकार
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
शहाजी भोसले on प्रचितगडाची प्रचिती
Amit Avikant Jadhav on आमच्या बद्दल
DATTATRAY KADAM PLEASE GIVE AHOME TO GIREENI KAMGAR EMERJENCY on घरांची ९ लाख किंमत कामगार भरणार कुठून?
SAMBHAJI BHOITE on अनुभव
भारती बिबिकर on भुजंगासन
भारती बिबिकर on एकटेपणाची सल
भारती बिबिकर on वास्तवादी अभिनेता
गजानन किशनराव पिंपळगावकर on अपंगांच्या नावाने..
rajesh on संपर्क
Mahesh on संपर्क
सौ. अनिता पाटील on उद्योग करायचाय, पण कोणता?
anil rangankar on फसवणूक
Uday Tayshete on भीषण आग..
bipin b bagwe on आज टिप ऽऽर!
सुनिल गुरव on Live Score Card
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
श्याम कुवळेकर on पैसा झाला मोठा!
sachin jawanjal on संपर्क
Siddhartha Patil on संपर्क
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
भारतीय शस्त्रे हा ऍक मुलभुत पाÀ€à¤¯à¤¾ आहे on भारतीय संरक्षण सिद्धता मजबूत
विजय कुडतरकर on माझी आई
ऋषिकेश पवार on थांबा, २५ वर्षे!
राम मनजुळे on वाँटेड बायको नंबर १
chandrakant raulwar on बोलबच्चन मोदी
विद्याधर पोखरकर on आविष्कार शोधणार नाटककार!
anil surwase on संपर्क
अभिमन्यू यशवंत अळतेकर on मुस्लिम असल्याने नोकरी नाकारली
anil rangankar on वैशाख वणवा
prabhakar pawar on आजोळचे दिवस
rajesh on संपर्क
leenal gawade on संपर्क
anil rangankar on कचरा नकोच!
Trupti Rane on मनातलं
श्री. दत्तात्रेय मस्के on संपर्क
भास्करराव यमनाजी नरसाळे on शिवसेनेवर कसा विश्वास ठेवायचा?
Trupti Rane on मनातलं
Prachi K on मनातलं
मुबादेवी दागीना बाज़ार एसोसिएशन on उत्सवांतील गोंगाट थंडावणार!
SHRADDHA on मनातलं
Rajeev Atmaram Rale on पारधीचे पोस्त
Trupti Rane on मनातलं
Trupti Rane on मनातलं
rajani kulkarni on मनातलं
rohini joshi on मनातलं
rajesh on संपर्क
Ganesh Shetgaonkar on संपर्क
Suhas Ramchandra Keer on खाकीला डाग!
Shubhangi bhargave on अच्छा लगता है
Ajay Godbole on Prahaar Smartkey Solution
गणेश शिवराम घाणेकर on रघुराम राजन ‘गव्हर्नर ऑफ इयर’
पुंडलिक कोलम्बकर on आमच्या बद्दल
Paresh baba on सिगारेट
raghunath pawar on Prahaar Smartkey Solution
चंद्रशेखर दत्तात्रय पिलाणे on संस्कृतीचे भक्कम शिलेदार वीरगळ
भात मळणी मशिन on भातझोडणी झाली सोपी
rahul on गु-हाळ
mandaar gawde on जिंकणारच!
Apurva Oka on पाणी
नीलेश यशवंत केळकर . on होय, माझा पराभव झाला!
Chitra Bapat on पाणी
Nitin Shrikant Parab on जिंकणारच!
SANDIP PASHTE on जिंकणारच!
Suhas Ramchandra Keer on चमकेशगिरी
अर्चना तेलोरे on जीवघेणा आगाऊपणा
प्रथमेश मिलिंद कुलकर्णी on रुपक त्रिपुरारी पौर्णिमेचे
Reena patil on दहीहंडी
हेमंतकुमार दिक्षित on वैरीण वाटे टेप
Siddhesh T. Bavkar on वाघ तो वाघच
विद्याधर बबन पोखरकर on पाऊस हसतो आहे!
Sachin Ambadas Dabhade on स‘माज’
दिनेश गांवकर/विजय भालेकर on माझ्या जन्मभूमीतच माझा पराभव!
Prakash Dalvi on विजय सलामी
#‎प्रहारन्यूज‬ Sabse FAST NEWS on एक रुपयात पाणी
madhuri onkar vartale on नाच रे मोरा…
मनोज कापडे on फॅमिली फार्मिग
dattaram gandhare on रेल्वे ठप्प
JAIDEEP SAWANT on “सिंग साहब
Sunil Patil on ऊस पेटला
किशोर कुलकराणी on साक्षरता ‘म मराठी’ची!
madhuri vartale on पेन स्टॅण्ड
प्रा. बालाजी शिंदे ,नेरूळ on श्रीलंकेत उभारणार डॉ. आंबेडकर भवन
प्रबोध मधुकर माणगावकर, कोलशेत, ठाणे on हॅटट्रिक करणार!
कमलाकर दत्तात्रेय गुर्जर on कोकण रेल्वेचे डबे वाढवा!
कमलाकर गुर्जर, कळवा on भाजीविक्रीत दलाल नकोत !
कमलाकर गुर्जर, कळवा on मरण स्वस्त! जगणे महाग!!
Dinesh Dhanawade on आनंदाची चाळ
प्राची गुर्जर, कळवा on जबाबदारी सर्वाची
प्राची गुर्जर, कळवा on ‘राव’डी मागणी!
ज्ञानेश एकनाथराव (नाना) कणसे on ‘राव’डी मागणी!
प्राची गुर्जर, कळवा on शिक्षणाचे वाजले बारा!
राजेश्वरी सावंत on मुसळधार..!..बेहाल..!!
Vinod Raje on महाकुंभ
विकास वि. देशमुख on औषध विक्रेत्यांची मनमानी
दीपक पाटणे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
अभिषेक सावंत on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
तेजस्विनी मोरे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
रवींद्र खैरनार on सैतानाचा बाप
एक सांताकृझवासी on एसीपी वसंत ढोबळे यांची बदली
समीर कारखानीस, मुंबई. on दोन भारतीय सैनिकांचा शिरच्छेद
समीर कारखानीस, मुंबई. on …तर परिणाम वाईट होतील
पवनकुमार बंडगर on आता तरी… जागे व्हा!
amit padwal on सुखोई सफर
समीर, मुंबई on कसाब फासावर
प्रहार प्रतिनिधी on ऑस्करची ‘बर्फी’ आंबट