आपले आयुष्य फुटपाथवर भीक मागण्यात गेले, शिक्षण घेण्याच्या वयात ऐपत नव्हती अन् जेव्हा मिळेल ते काम करून स्वत:ची टॅक्सी घेतली.. चार पैसे गाठीशी आले, तोपर्यंत शिक्षणाचे वय निघून गेले होते. अशा वेळी मी नाही तर माझ्यासारखे अनेकजण शिकले पाहिजेत या जाणिवेने अव्याहतपणे ४० वर्षे वंचितांच्या हातात पाटी- पेन्सिल देणारे सुंदरबन-कोलकात्याचे गाझी जलालुद्दीन. आयुष्याचे नेमके ध्येय ठरवून, एका विशिष्ट ध्यासाने २४ तास धडपडणा-या गाझी जलालुद्दीन यांनी कोलकाता येथील सुंदरबन या गावात जवळपास ५०० हून अधिक मुलांना शिकण्याकरिता स्वमालकीच्या दोन खोल्यांत शाळा सुरू केली, जिथे आज २१ शिक्षकांना नोकरी मिळाली आहे.
हे सगळे चालवण्याकरिता गाझी यांनी आपल्याला टॅक्सी भाडय़ापायी मिळणा-या पैशातून पै अन् पै वाचवून बचत केली. अनेक ग्राहक प्रवाशांना मदतीबद्दल सांगितले. याशिवाय आपली टॅक्सी चोहोबाजूंनी विविध संदेशाने रंगवून घेतली आहे, जेणेकरून यात बसणारा प्रत्येक जण फूल ना फुलाची पाकळी दिल्याशिवाय पुढे जाणार नाही. गाझी शाळेत शिकणारी मुले, सिग्नल, रेल्वे स्टेशन, स्लम एरिया आदी ठिकाणची आहेत. त्यांच्याकरिता शैक्षणिक साहित्यासोबतच गाझी यांनी कपडे, खाऊ, खेळणी आदीही लोकांमध्ये जाऊन गोळा केले आहे. नुकतेच मुंबईत मर्क नैरोबियन फोर्टच्या माध्यमातून गाझी यांच्या कार्याचा गौरव करताना त्यांना इंडियाज ट्र हिरो पुरस्काराने सन्मानित केले आहे.
यावेळी आपल्या प्रवासाबद्दल बोलताना गाझी जलालुद्दीन म्हणाले की, हा ४० वर्षाचा प्रवास केवळ आव्हानात्मकच नव्हता तर आनंददायीही होता. माझे अनोळखी टॅक्सी प्रवासी आणि दाते यांनी मला माझे एक असे स्वप्न सत्यात उतरवण्यास मदत केली आहे जिथे आता माझ्यासारखा एकही गाझी शाळेच्या स्वप्नापासून वंचित राहणार नाही. अजून खूप काही करायचे आहे.
गाझीसारखे हजारो-लाखो तरुण देशाच्या कानाकोप-यांत कुठे ना कुठे मातीशी नाळ जोडणारे अतुलनीय काम करीत असतात. मात्र असे खरे हिरो प्रसिद्धीपासून दूर असतात, म्हणूनच अशा ट्र हिरोजना शोधून त्यांना प्रसिद्धीच्या झोतात आणणा-या व्यावसायिक कंपन्याही तितक्याच कौतुकास पात्र होतात. समाजात विविध क्षेत्रांत आपापल्या वाटय़ाला आलेल्या सामाजिक जबाबदारीचे भान अन् आपल्या उपजत प्रगल्भतेने कार्यरत असणा-या सर्वच ट्र हिरोजना मानाचा सलाम!
Grand salute to him …..