Friday, May 3, 2024
Google search engine
Homeमजेत मस्त तंदुरुस्तसर्वश्रेष्ठ देहदान

सर्वश्रेष्ठ देहदान

आपल्याकडे देहदान आणि अवयवदान या दोन गोष्टींबाबत आवश्यक तेवढी जागरूकता झालेली नाही. कित्येकांना तर अवयवदान आणि देहदान या दोन भिन्न गोष्टी आहेत याची कल्पनाच नाही. अवयवदान आणि देहदानाची ही माहिती.

organ donationसाधारणपणे मृत्यूबद्दल चर्चेला कोणी तयार नसतं. त्यात देहदान किंवा अवयवदानाबद्दल अनेक गैरसमजुती असतात. दररोज बेवारस प्रेतं खूप मिळत असतील, मग आपण कशाला देहदान किंवा अवयवदान करावं, दान केलेल्या देहाची?विटंबना होत नसेल, नोंदणी केली?तर दान घेणार नाहीत, एखादा अवयव दान दिला तर पुढील जन्म त्या अवयवाशिवाय मिळेल, ज्येष्ठ नागरिकांना यापैकी?काहीच करता येत नाही. नेत्रदान/त्वचादान केलं तर देह रक्तबंबाळ विद्रूप होत असेल, देहदान घेण्यासाठी हॉस्पिटल आपल्या घरी वाहन पाठवत असेल, देहदानानंतर अंत्यविधी करता येत नसतील.. अशा अनेक गैरसमजुती?असतात. मात्र या समजुती दूर झाल्या तर अनेक लोकांना दृष्टी मिळेल, त्वचेचं दान मिळेल.

फक्त मुंबईतच दरसाल एक लाख व्यक्तींचं निधन होतं. त्या सगळ्यांनी नेत्रदान किंवा त्वचादान केलं तर भारतात एकही?आगीने जखमी?झालेला रुग्ण त्वचेअभावी संसर्गाने निधन पावणार नाही. प्रत्येक कॉर्निअल-अंध बालकाला दृष्टी मिळेल. रस्त्यांवर वाहनांमुळे होणा-या बहुतेक गंभीर अपघातातील रुग्णांचा मेंदू मृत्यू होतो. त्या सर्वाचे अवयव दानात मिळाले तर संपूर्ण आशियायी देशांत अवयव रोपणासाठी अवयवांची?कमतरता भासणार नाही. मृत्यूशय्येवरील रुग्णाला जीवनदान मिळेल. यासाठीच आपटे काकांची राजहंस प्रतिष्ठान ही संस्था गेल्या दशकभरापासून विनामूल्य कार्यरत आहे.

अवयवदान म्हणजे काय?

अवयवदान जिवंतपणी करता येते. दानात लिव्हरचा काही भाग व एक किडनी फक्त जवळच्या नातेवाइकांना दान करता येते. मस्तिश्क स्तंभ मृत्यू (ब्रेनडेड अवस्थे)नंतर पण अवयवदान करता येते. रुग्ण अतिदक्षता विभागात (आयसीयू) कृत्रिम श्वसनावर (व्हेंटिलेटर) असला तरच अवयवदान करता येते. साधारणपणे ब्रेन हॅमरेज व अपघातात मेंदूला इजा झाली असली तर ब्रेनडेड अवस्था येण्याची शक्यता असते, बहुतेक सर्व चांगल्या स्थितीत असलेले अवयव जवळच्या नातेवाइकांच्या संमतीने दान करता येतात. दानाचा लाभधारक सहकारी यंत्रणा ठरवते. अवयवदानानंतर देह अंत्यसंस्कारासाठी परत मिळतो.

नैसर्गिक मृत्यूनंतर

ज्या क्षणी माणसाचं हृदय बंद पडतं, त्या क्षणी अन्य सर्व अवयव दानासाठी निरुपयोगी होतात. नैसर्गिक मृत्यूनंतर अवयवदान करता येत नसलं तरी त्वचादान, नेत्रदान व देहदान यापैकी एक वा तिन्ही दाने करता येतात. तिन्ही दान करायची असतील, तर प्रथम त्वचादान, नंतर नेत्रदान व अखेरीस देहदान हा क्रम अवलंबावा लागतो. या उदात्त दानांनी दात्यास अवयव रूपांनी अजरामर केल्याचे स्वर्गीय समाधान नातेवाइकांस मिळते व दानाबद्दल मेडिकल कॉलेजकडून/ त्वचा, नेत्र पेढीकडून सर्टिफिकेट मिळते. मात्र कोणताही आर्थिक लाभ मिळत नाही. या सर्व उदात्त दानासाठी वयाची अट नाही, मात्र जवळच्या नातेवाइकांची संमती असणे आवश्यक असते. कोणतीही सज्ञान स्त्री-पुरुष व्यक्ती नातेवाइकांच्या संमतीने इच्छादानपत्र नोंदणी करू शकते. तशी नोंदणी झाली नसली तरीही जवळच्या नातेवाइकांच्या संमतीने ही सर्व उदात्त दाने करता येतात. ही सर्व दाने स्वीकारण्याचे कार्य सदा सर्वकाळ (२४ ७ ७) सुरू असते. नातेवाइकांनी कळविल्यानंतर ‘राजसंह प्रतिष्ठान’चे कार्यकर्ते प्रत्यक्ष उपस्थित राहून सर्वतोपरी सहाय्य करतात.

त्वचादान

मृत्यूनंतर २-३ तासांत त्वचादान करणे चांगले असते. यासाठी डॉक्टर दात्याच्या घरी येऊन अध्र्या तासाची शस्त्रक्रिया करतात तेव्हा रक्ताचा थेंबही येत नाही. तसेच दात्याचा देह विद्रूपही होत नाही. त्वचादानामुळे आगीने/ अ‍ॅसिडने होरपळून जखमी झालेल्या अनेक रुग्णांचे प्राण वाचवता येतात. प्रक्रिया केलेली त्वचा टिकवून ठेवता येते.

नेत्रदान

मृत्यूनंतर ३-४ तासांत, त्वचादानानंतर लगेच नेत्रदान करणे चांगले असते. डॉक्टर दात्याच्या घरी येऊन अध्र्या तासाची शस्त्रक्रिया करतात तेव्हा रक्ताचा थेंबही येत नाही. नेत्रदानानंतर कृत्रिम नेत्र बसवतात, त्यामुळे देह विद्रूप दिसत नाही. नेत्रदानातून मिळालेल्या कॉर्नियाच्या उपयोगाने दोन वा अधिक अंधांना दृष्टी मिळू शकते. मोतिबिंदू ऑपरेशन झालेली, चष्मा वापरणारी, रक्तदाब/ मधुमेह पीडित व्यक्तीपण निधनानंतर नेत्रदान करू शकते. दानानंतर कॉर्निया प्रयोगशाळेत तपासून, प्रक्रिया करून त्याचे ४८ तासात प्रत्यारोपण केले जाते. ७० वर्षानंतरच्या दात्याचे नेत्र रोपणासाठी उपयुक्त नसल्यास केवळ संशोधनासाठी वापरला जातो. दानानंतर नेत्रपेढीकडून प्रमाणपत्र मिळते. नेत्राचा लाभधारक निवडण्यास वा नाव समजण्यास कायद्याने प्रतिबंध आहे.

देहदान

मृत्यूनंतर ५-६ तासांत देहदान करणे चांगले असते. त्यासाठी दात्याचा देह नातेवाइकांनी मेडिकल कॉलेजमध्ये नेऊन द्यायचा असतो. देहदात्याचा अत्यंत जवळचा नातेवाईक परदेशात असेल व १-२ दिवसांत येणार असेल तर त्यास देहदानानंतर दात्याचे दर्शन देण्याची खास व्यवस्था करता येते. कोणतीही सज्ञान स्त्री-पुरुष व्यक्ती देहदान इच्छा नोंदणी करू शकते. ज्यास वयाची अट नसते. देहदान मृत्यूच्या गावापासून जवळ असलेल्या मेडिकल कॉलेजमध्ये स्वीकारले जाते. ज्याचा उपयोग प्रयोगशाळेत डॉक्टरांच्या प्रशिक्षणासाठी व संशोधनासाठी होतो.

एका देहावर साधारणपणे दहा डॉक्टरांचे प्रशिक्षण अवलंबून असते. अशा प्रकारे निपुण डॉक्टरने आपल्या ४० वर्षाच्या वैद्यकीय सेवेत दररोज एका रुग्णाचा जीव वाचवला तर एका देहदानापासून प्रशिक्षण घेतलेले दहा डॉक्टर १,२०,००० रुग्णांचे प्राण वाचवतील. यावरून देहदानाचे महत्त्व लक्षात येते. जनजागृती व माहितीच्या अभावामुळे दरवर्षी मुंबईत निधन पावलेल्या १ लाख व्यक्तींपैकी फक्त १०० देहच दानात मिळतात यावरून विषयाचे गांभीर्य लक्षात येते.

देहदानानंतर फॉर्मेलीन रसायनाचा वापर करून ‘एम्बाल्मिंग’ प्रक्रियेने देह काही वर्षे टिकवला जातो. प्रयोगशाळेत अत्यंत आदरपूर्वक प्रार्थना करून प्रशिक्षणार्थी डॉक्टर प्रयोग सुरू करतात. प्रयोगशाळेतील कार्य पूर्ण झाल्यावर सरकारी नियमाप्रमाणे तो देह आदरपूर्वक, गांभीर्याने नष्ट केला जातो.
कोणते देह स्वीकारले जात नाहीत?

अपघाताने मरण पावलेल्या व बेवारस देहांचे पोस्टमॉर्टम करणे बंधनकारक असते. ज्यात नसांना छेद द्यावा लागतो. ‘एम्बालिंग’ करून असा देह टिकवणे शक्य नसते म्हणून तसा देह दानात स्वीकारता येत नाही. त्याचप्रमाणे संसर्गजन्य रोगाने मरण पावलेल्या व्यक्तींचा देह स्वीकारता येत नाही, म्हणून टीबी, गँगरीन, डेंग्यू, एड्स, हेपिटायटीस, काविळ, सेप्टिसिमिया इ. रोगांनी निधन झालेल्या व्यक्तींचे देह स्वीकारता येत नाहीत, देहदानानंतर मेडिकल कॉलेजकडून महापालिकेच्या वार्ड ऑफिसरला लिहिलेले पत्र नातेवाइकांना मिळते. ते पत्र महापालिकेच्या मृत्यू नोंदणी कार्यालयात दिल्यावर मृत्यूचा दाखला मिळतो.

 त्वचा/ नेत्रदान/ देहदान प्रत्यक्ष करण्याच्या वेळी काय करावे :

» दात्याचा देह स्वच्छ ठेवा.

» एसी असल्यास तो सुरू करावा व पंखा बंद करावा.

» डोळ्यावर थंड पाण्याची घडी ठेवावी व डोक्याखाली २ उशा ठेवाव्यात.

» डॉक्टरांना उदात्त दानाच्या निर्णयाची माहिती द्यावी व मृत्यूच्या कारणाचा दाखला लवकर मिळवावा.

» सर्व नातेवाइकांना उदात्त दानाची माहिती द्यावी.

राजहंस प्रतिष्ठानचे आपटे काका यांना एसएमएस केल्यास घरपोच सर्व माहिती?आणि देहदानाचा फॉर्म पाठवतात. इतकंच नव्हे तर हा फॉर्मपाठवण्यासाठी त्यांचा पत्ता असलेले पाकीटही सोबत पाठवतात.
आपटे काका : ९८२००७८२७३.

RELATED ARTICLES

2 COMMENTS

    • ही खूप चांगली इचछा आहे. आपण कुठल्याही मेडिकल कॉलेज म्हणजेच शासकीय वैद्यकीय महाविद्यालयात चौकशी करू शकता. मी माझा ई-मेल ऍड्रेस पाठवत आहे. मला संपर्क करा मी आपली नक्कीच मदत करेल

      ई-मेल swapnabondekar@gmail.com

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments

राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
मुकुंद बालाजी जाधव on हळद शेती करूया; श्रीमंत होऊया!
हेमंत तुळशीराम म्हस्के. on विकासाची नवी संधी : बटेर पालन
राजेश सावंत on वा रे सत्ताधीश
उढाणे अमोल दिनकर on विधान परिषद प्रश्नोत्तरे
राम आप्पा यमगर on संपर्क
कमलकांत देशमुख on .. तर तक्रार कुठे करायची?
Harshada maruti kulkarni on संदेसे आते थे..
शिवाजी वटकर on कविता म्हणजे काय?
Deepti jadhav on संपर्क
बाळासाहेब सुखदेव बो-हाडे on घरच्या घरी फायदेशीर व्यवसाय
राज कालापाड on कविता म्हणजे काय?
अमोल वसंतराव कुर्जेकर रा ,मंगलादेवी ता . नेर .जि . यवतमाळ on संपर्क
तुळशीदास धांडे on घराचं नामकरण..
Kunal Someshwar Kamble on भारत बंदला हिंसक वळण- मध्य प्रदेशातील ग्वालिअर आणि मुरैना येथे झालेल्या हिंसाचारात ४ जणांचा मृत्यू, मध्य प्रदेशमधील मुरैना येथे एका युवकाचा मृत्यू; राज्यातील काही भागांमध्ये संचारबंदी, ग्वाल्हेरमध्ये झालेल्या हिंसाचारात १९ जखमी, दोघांची प्रकृती चिंताजनक, राजस्थानमधील बाडमेरमध्ये आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली. मध्य प्रदेश, राजस्थानमधील काही जिल्ह्यांमध्ये इंटरनेट सेवा उद्या सायंकाळपर्यंत बंद, मेरठमध्ये बंदला हिंसक वळण; आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली, नागपुरमध्ये आंदोलकांनी इंदोरा चौकात बसला आग लावली, जालना येथे दलित संघटनांनी पुकारलेल्या भारत बंद दरम्यान अंबड चौफुलीजवळ एसटीसह एका जीपच्या काचा फोडल्या.
बाळासाहेब सिताराम धुमाळ on आमच्या बद्दल
नवनाथ विष्णू म्हेञे on अपंगांच्या नावाने..
स्वप्नील चीचोलकर on शाळेच्या सुखद आठवणी
सुशांत सुरणकर on अभिजात भाषा
Sangam polkamwad on आळशी मांजर
Sawle Dnyaneshvar motiram sawal on सर्वश्रेष्ठ देहदान
आळंदे रघुनाथ शंकर. मु. पो. ता. राधानगरी (कोल्हापुर) on शिक्षकांचे पगार होणार ‘ऑफलाईन’
santosh shingade on संपर्क
PRASHANT B SONTAKKE on संपर्क
Vinayak Sarvanje on संपर्क
Rohit Jadhav on संपर्क
श्रीकांत ओक, उर्फ ओक काका सिंहगड रोड, पर्वती, पुणे-30 on प्राचीन गोंडवन महाखंडाचे कोडे उलगडले
दत्ताराम प्रकाश गोरीवले on दृष्टिहिनांची काठी तंत्रज्ञान
ravindra gawade on संपर्क
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
प्रा. विठ्ठलराव भि. ख्याडे (बारामती) on भटक्या कुत्र्यांची दहशत कायम
शिवाजी उत्तमराव पवार on सदाभाऊंची ‘रयत क्रांती संघटना’
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Adinath Kinge on दगडफूल
महाराष्ट्र डिजिटल सेवा केंद्र on हेल्पलाइन
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Narendra rathod on Aashish Kataria
Yogesh Bhati on भयाचे भूत..
Rahul on E-Book
Satish Pakhre on NEW LIVE SCORECARD 1
जितेंद्र शांताराम म्हात्रे on उत्तम मार्गदर्शन गरजेचे
SALMAN KHAN on संपर्क
विवेक प्रदिप भोसले on नेमबाजी प्रशिक्षण
Uday Nagargoje on ५१ मध्ये ७
vikas mayekar on मूक मोर्चा
अशोक भेके on RSS NEWS
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
भाई, लय भारी!!! भाई जोरात, बाकी सगळे भ्रमात!!!!! on चिपळुणातील राष्ट्रवादीचे सर्वाधिकार रमेश कदम यांच्याकडे!
अशोक भेके on महात्मा…
अशोक जी मांजरे on संपर्क
कुवर सुनिल वेच्या on सातबारा : आपल्या मोबाईलमध्ये..
अशोक भेके on आमच्या बद्दल
अशोक भेके on संपर्क
mahesh kadam on रामघळ
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
KVRaman on Advertise with us
KVRaman on Advertise with us
श्रीकांत धर्माळे on दातेगड ऊर्फ सुंदरगड
भारती बिबिकर on भूरीभद्रेचे परोपकार
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
शहाजी भोसले on प्रचितगडाची प्रचिती
Amit Avikant Jadhav on आमच्या बद्दल
DATTATRAY KADAM PLEASE GIVE AHOME TO GIREENI KAMGAR EMERJENCY on घरांची ९ लाख किंमत कामगार भरणार कुठून?
SAMBHAJI BHOITE on अनुभव
भारती बिबिकर on भुजंगासन
भारती बिबिकर on एकटेपणाची सल
भारती बिबिकर on वास्तवादी अभिनेता
गजानन किशनराव पिंपळगावकर on अपंगांच्या नावाने..
rajesh on संपर्क
Mahesh on संपर्क
सौ. अनिता पाटील on उद्योग करायचाय, पण कोणता?
anil rangankar on फसवणूक
Uday Tayshete on भीषण आग..
bipin b bagwe on आज टिप ऽऽर!
सुनिल गुरव on Live Score Card
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
श्याम कुवळेकर on पैसा झाला मोठा!
sachin jawanjal on संपर्क
Siddhartha Patil on संपर्क
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
भारतीय शस्त्रे हा ऍक मुलभुत पाÀ€à¤¯à¤¾ आहे on भारतीय संरक्षण सिद्धता मजबूत
विजय कुडतरकर on माझी आई
ऋषिकेश पवार on थांबा, २५ वर्षे!
राम मनजुळे on वाँटेड बायको नंबर १
chandrakant raulwar on बोलबच्चन मोदी
विद्याधर पोखरकर on आविष्कार शोधणार नाटककार!
anil surwase on संपर्क
अभिमन्यू यशवंत अळतेकर on मुस्लिम असल्याने नोकरी नाकारली
anil rangankar on वैशाख वणवा
prabhakar pawar on आजोळचे दिवस
rajesh on संपर्क
leenal gawade on संपर्क
anil rangankar on कचरा नकोच!
Trupti Rane on मनातलं
श्री. दत्तात्रेय मस्के on संपर्क
भास्करराव यमनाजी नरसाळे on शिवसेनेवर कसा विश्वास ठेवायचा?
Trupti Rane on मनातलं
Prachi K on मनातलं
मुबादेवी दागीना बाज़ार एसोसिएशन on उत्सवांतील गोंगाट थंडावणार!
SHRADDHA on मनातलं
Rajeev Atmaram Rale on पारधीचे पोस्त
Trupti Rane on मनातलं
Trupti Rane on मनातलं
rajani kulkarni on मनातलं
rohini joshi on मनातलं
rajesh on संपर्क
Ganesh Shetgaonkar on संपर्क
Suhas Ramchandra Keer on खाकीला डाग!
Shubhangi bhargave on अच्छा लगता है
Ajay Godbole on Prahaar Smartkey Solution
गणेश शिवराम घाणेकर on रघुराम राजन ‘गव्हर्नर ऑफ इयर’
पुंडलिक कोलम्बकर on आमच्या बद्दल
Paresh baba on सिगारेट
raghunath pawar on Prahaar Smartkey Solution
चंद्रशेखर दत्तात्रय पिलाणे on संस्कृतीचे भक्कम शिलेदार वीरगळ
भात मळणी मशिन on भातझोडणी झाली सोपी
rahul on गु-हाळ
mandaar gawde on जिंकणारच!
Apurva Oka on पाणी
नीलेश यशवंत केळकर . on होय, माझा पराभव झाला!
Chitra Bapat on पाणी
Nitin Shrikant Parab on जिंकणारच!
SANDIP PASHTE on जिंकणारच!
Suhas Ramchandra Keer on चमकेशगिरी
अर्चना तेलोरे on जीवघेणा आगाऊपणा
प्रथमेश मिलिंद कुलकर्णी on रुपक त्रिपुरारी पौर्णिमेचे
Reena patil on दहीहंडी
हेमंतकुमार दिक्षित on वैरीण वाटे टेप
Siddhesh T. Bavkar on वाघ तो वाघच
विद्याधर बबन पोखरकर on पाऊस हसतो आहे!
Sachin Ambadas Dabhade on स‘माज’
दिनेश गांवकर/विजय भालेकर on माझ्या जन्मभूमीतच माझा पराभव!
Prakash Dalvi on विजय सलामी
#‎प्रहारन्यूज‬ Sabse FAST NEWS on एक रुपयात पाणी
madhuri onkar vartale on नाच रे मोरा…
मनोज कापडे on फॅमिली फार्मिग
dattaram gandhare on रेल्वे ठप्प
JAIDEEP SAWANT on “सिंग साहब
Sunil Patil on ऊस पेटला
किशोर कुलकराणी on साक्षरता ‘म मराठी’ची!
madhuri vartale on पेन स्टॅण्ड
प्रा. बालाजी शिंदे ,नेरूळ on श्रीलंकेत उभारणार डॉ. आंबेडकर भवन
प्रबोध मधुकर माणगावकर, कोलशेत, ठाणे on हॅटट्रिक करणार!
कमलाकर दत्तात्रेय गुर्जर on कोकण रेल्वेचे डबे वाढवा!
कमलाकर गुर्जर, कळवा on भाजीविक्रीत दलाल नकोत !
कमलाकर गुर्जर, कळवा on मरण स्वस्त! जगणे महाग!!
Dinesh Dhanawade on आनंदाची चाळ
प्राची गुर्जर, कळवा on जबाबदारी सर्वाची
प्राची गुर्जर, कळवा on ‘राव’डी मागणी!
ज्ञानेश एकनाथराव (नाना) कणसे on ‘राव’डी मागणी!
प्राची गुर्जर, कळवा on शिक्षणाचे वाजले बारा!
राजेश्वरी सावंत on मुसळधार..!..बेहाल..!!
Vinod Raje on महाकुंभ
विकास वि. देशमुख on औषध विक्रेत्यांची मनमानी
दीपक पाटणे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
अभिषेक सावंत on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
तेजस्विनी मोरे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
रवींद्र खैरनार on सैतानाचा बाप
एक सांताकृझवासी on एसीपी वसंत ढोबळे यांची बदली
समीर कारखानीस, मुंबई. on दोन भारतीय सैनिकांचा शिरच्छेद
समीर कारखानीस, मुंबई. on …तर परिणाम वाईट होतील
पवनकुमार बंडगर on आता तरी… जागे व्हा!
amit padwal on सुखोई सफर
समीर, मुंबई on कसाब फासावर
प्रहार प्रतिनिधी on ऑस्करची ‘बर्फी’ आंबट