शाळा सुरू होऊन पहिला आठवडा संपतसुद्धा आला. त्यामुळे शाळेचा गृहपाठ, क्लासचा अभ्यास वगैरेचा ससेमिरा पुन्हा पाठीशी लागलाच असेल तुमच्या. यातून विरंगुळा म्हणून बाहेर खेळायला जायचं म्हटलं तर हा धो-धो पाऊस! पण पावसाळ्याच टाइमपास कसा करायचा, यासाठी छोट्टम-मोठ्ठम तुम्हाला मदत करेल. बाहेर खेळायला न जाता घरी बसून वाचता येईल, अशा छान छान पुस्तकांची ओळख आम्ही तुम्हाला करून देणार आहोत.
मित्रांनो, तुमच्यापैकी अनेक जणांना कथा-कविता लिहिण्याची आवड असते. पण शाळेच्या वार्षिकाव्यतिरिक्त तुमचं हे साहित्य कुठेही सहसा प्रकाशित होण्याची शक्यता नसते. फार फार तर शाळेतल्याच एखाद्या कार्यक्रमात तुम्हाला ते सादर करण्याची संधी कधी तरी शिक्षकांकडून मिळते. मग एवढया चांगल्या कविता करून काय करायचं, त्या कोणासमोर सादर करायच्या, असा प्रश्न तुम्हाला पडत असेल. कविता सादर करायची संधी तुमच्यासारख्या प्रत्येकाला मिळावी म्हणून रमेश यादव यांनी ५ ते १७ वयोगटातील मुलांसाठी एका राज्यस्तरीय काव्यस्पर्धेचं आयोजन केलं होतं.
या स्पर्धेत सहभागी झालेल्या स्पर्धकांच्या कवितांचं संकलन असलेल्या ‘क-कवितेचा’ हे पुस्तक म्हणजे छोटय़ा दोस्तांनी रचलेल्या वेगवेगळ्या विषयांवरच्या कवितांचा कवितासंग्रह आहे. या पुस्तकाचं वैशिष्टय म्हणजे इथे मुलांच्या कवितेबरोबरच त्यांचा फोटो आणि शाळेचं नावसुद्धा प्रसिद्ध करण्यात आलं आहे. यात ‘आई’,‘चांदोबा’,‘पाऊस’ या नेहमीच्या विषयावर मुलांनी कविता लिहिल्या आहेतच. पण नव्याने येणारी मेट्रो ट्रेन, गावाकडच्या शेतकऱ्यांची व्यथा, मुंबईवर झालेला दहशतवादी हल्ला या विषयावरच्या कवितांमधून समाजात घडणा-या ब-या-वाईट घटनांनाही स्पर्श केलाय. यादव यांनी ‘कविता की पाठशाला’ या नावाचं पुस्तक हिंदीतही प्रकाशित केलं आहे.
यादव एवढयावरच थांबले नसून ज्या मित्रांना गोष्टी वाचायला आवडतात त्याच्यासाठी ‘थिरकणारे पंख’ नावाचा एक अनुवादित बालकथासंग्रहसुद्धा त्यांनी प्रकाशित केला आहे. यातल्या ‘लाडका मनू’ या कथेतून ‘मनू’ नावाचा कुत्रा अभिषेक आणि अनिकेत या आपल्या मालकांची जंगलतोडयांपासून कशी सुटका करतो, ही कथा वाचण्यासारखी आहे.
या पुस्तकाला ‘थिरकणारे पंख’ असं नाव का दिलं गेलंय, याचं उत्तर तुम्हाला पुस्तकातील ‘थिरकणारे पंख’ याच नावाची गोष्ट वाचल्यावर अपोआप मिळतं. सुधा आणि प्रदीप हे दोघं बहीणभाऊ सकाळी लवकर उठून फिरायला जातात. त्यांना बागेत एक फुलपाखरू दिसतं. फुलपाखराच्या सौंदर्याला भुलून प्रदीप त्याला पकडतो, त्यामुळे काही वेळातच फुलपाखराचा प्राण जातो. या घटनेमुळे या दोन भावंडाना ‘निर्सगातल्या गोष्टी पाहण्यातच खरा आनंद असतो. त्यात माणसाने लुडबूड केली तर एखाद्याला जीव गमवावा लागतो’, हा धडा मिळतो.
आईबाबा, मित्रमैत्रिणी किंवा शिक्षक यांनी सांगितलेल्या अशा उपदेशात्मक गोष्टी ऐकायला आपल्याला नेहमीच आवडतं. म्हणूनच रामायण-महाभारतातल्या अनेक व्यक्तिरेखांच्या कथाही साकेत प्रकाशनने ‘संस्कारकथा’ या नावाने प्रकाशित केल्यात. तसंच दररोज प्राणी, पक्षी, कीटक यांच्या जीवनात घडणा-या घडामोडी ‘मजेदार कथा’ या पुस्तकात वाचायला मिळतात.
This is really motivative.
This is really motivational to child poets.