Friday, May 3, 2024
Google search engine
Homeकोलाजवाढदिवस साजरा करताना..

वाढदिवस साजरा करताना..

तुमचे-आमचे म्हणजे सर्वसामान्यांचे वाढदिवस हल्ली लक्षात ठेवण्यासारखे साजरे होऊ लागलेत. हे वाढदिवस नाती जपण्याच्या बाबतीत खूप महत्त्वाची भूमिका पार पाडू शकतात. म्हणूनच वाढदिवस साजरे करताना काही भान बाळगणं गरजेचं आहे.

‘‘आमच्या वेळी नव्हते असले फाजील लाड,’’ असे म्हणणारे आईबाबा आणि आजी- आजोबा असताना एक पिढी वाढदिवस साजरे करत मोठी झाली! घरगुती प्रमाणात, मित्रमैत्रिणींत पण वाढदिवस म्हणजे मज्जा असं समीकरण मनात ठेवणारी.

पुढारी, अभिनेते, उद्योजक यांचेच वाढदिवस आणि जयंत्या व्हायच्या ही जुनी गोष्ट! वाढदिवस हा एक सण झाला, त्याला आता जमाना लोटला. त्याच्याभोवती केवढी मोठी व्यावसायिक उलाढाल वाढली ते आपल्याला माहिती आहेच.

शुभेच्छा देण्या-घेण्यात असलेली मजा, भेटवस्तू, पार्टी इत्यादींचे स्वरूप आर्थिक आणि सामाजिक स्तरानुसार बदलत जाते. पण एक गोष्ट कायम असते ती म्हणजे ‘‘सेलेब्रेशन मंगता है बॉस!’’

आता हे सेलेब्रेशन एखाद्या संस्थेला मदतनिधी देऊन करायचं, बीअरच्या बाटल्या रिचवून की एखाद्या डोंगरावर भटकंतीला जाऊन ही प्रत्येकाची निवड असते. मी मुलांचे वाढदिवस त्यांच्या मित्रांना बोलावून साजरे करते. एखाद्या संस्थेला त्यानिमित्ताने देणगी देते. सध्या राहते तिथे आमचे मित्रमैत्रिणी उत्साही आहेत. मी सुदैवी आहे की, अशी मंडळी माझ्याभोवती आहेत. यंदा नेहमीप्रमाणे त्यांनी मध्यरात्री येऊन आम्हाला शुभेच्छा दिल्या. आपल्याला आवडत्या, हव्या वाटणा-या, जवळच्या माणसाकडून आलेल्या वाढदिवसाच्या शुभेच्छा मला खूप खास वाटतात! अनेक मित्रमैत्रिणींना किमान शुभेच्छा संदेश तरी देऊन मी त्यांच्या वाढदिवसाचे स्मरण करते.

लहानपणापासून मला वाढदिवसाच्या शुभेच्छा द्यायला आवडतात. नव्याने ओळख झालेल्या व्यक्तीचा वाढदिवस माझ्या सहज लक्षात राहतो. आता तर इलेक्ट्रॉनिक्सच्या मदतीने या गोष्टी लक्षात ठेवण्याचीही गरज नाही. एकदा नोंद केली की झालं. त्यामुळे ही यादी महिनावार वाढते आहे. ऑगस्ट आणि ऑक्टोबर या महिन्यात माझ्या ओळखीच्या खूप जणांचे वाढदिवस असतात, असंही एकदम जाणवलं.

वाढदिवस म्हटलं की, आनंदच नसतो असं काही, मनाला चटका लावणारे अनुभव गेल्या एक-दोन वर्षात आले. आमच्या मित्रपरिवारातील दोन-तीन जण गेल्या वर्षात अकाली गेले. त्यांचे जन्मदिवस होते, त्या दिवशी ती आठवण अधिकच तीव्रतेनं झाली. त्याहीपेक्षा मनाला यातना झाल्या ते इलेक्ट्रॉनिक रिमायंडर आल्यावर.. व्यक्ती गेली, पण तिचा वाढदिवस कॅलेंडरमध्ये तसाच होता. त्याचे रिमायंडर तसेच ऑटो सेट होते.

It was terrible to see those reminders.

एकमेकांपासून दूर राहणारे, नेहमी एकमेकांच्या संपर्कात नसलेले लोक नेमानं एकमेकांना वाढदिवसाच्या शुभेच्छा देतात. आजचा ट्रेंड आहे तो. अशा एखाद्या व्यक्तीला शुभेच्छा देताना माझ्या मनात धाकधूक असते. त्या व्यक्तीच्या घरची परिस्थिती कशी आहे, कुटुंबीय कसे आहेत, इतर काही मनाविरुद्ध घडलं आहे का, अशा माहिती नसलेल्या अनिश्चित पार्श्वभूमीवर माझ्या शुभेच्छा किंवा भेटवस्तू जातात तेव्हा काय प्रतिक्रिया असेल, अशी शंका अनेकदा मनात येते.

अशा वेळी खरं शुभेच्छा देणा-याची चूक असते, असं नाही पण प्रसंग नेमका वेगळा असू शकतो. तुमच्या जोडीदाराचा वाढदिवस आणि त्याच दिवशी तुमचे आई वा वडील यांचं निधन होणं, अशा घटनाही अनेक व्यक्तींच्या आयुष्यात घडतात. मग त्या सर्वाकरता वाढदिवस तेवढाच असेल का आनंदी? पूर्वीसारखा? अर्थातच नाही. म्हणूनच उत्सव साजरा करताना, सेलेब्रेट करताना जरासं भान असू द्या असं म्हणतात, ते उगाच नाही.

आज डेटिंग, लव्ह, लिव्ह इन इत्यादी गोष्टी थेट कॉलेजपासून जोरात असतात. दिल मिलते है, दिल बिछडते है! या बिछडलेल्या दिलाचा त्रास मात्र या वाढदिवसाच्या दिवशी जास्त असतो. नातं असलं की, या दिवशी कुणावर तरी अपेक्षांचं ओझं असतं.

नातं संपलं तरी अनेक गोष्टी विसरता येत नाहीत. वाढदिवस ही त्यापैकी एक ठळक बाब. नातं संपलं तरी वाढदिवस मात्र डोक्यात राहतात. अशी लिव्ह इन किंवा अगदी लग्नानंतर विभक्त झालेली जोडपी तुम्ही पाहिली आहेत का, त्यांच्या एकमेकांच्या वाढदिवसाच्या दिवशीच्या प्रतिक्रिया माहिती आहेत तुम्हाला, त्यांचं ते त्या दिवसाचा मागोवा घेणं वा विसरायचा प्रयत्न करणं म्हणजे आपण अतिशय अस्वस्थ होऊ असे विचार असतात.

तुम्हाला जुने सिनेमे आठवतात का? त्यात मोठी पार्टी सुरू आहे आणि हिरो किंवा हिरॉइन पियानोच्या साथीने जे गाणं म्हणत असते त्याची आठवण होते मला. अगदी रडकं, काही वेळा काय कटकट आहे, आवरा असं आपल्या मनात येईल असं गाणं. पण ती त्या प्रत्यक्षातल्या प्रेमीजिवांकरता खरीच परिस्थिती असते.सोशल नेटवìकगमुळे अनेक गोष्टींचं अनावश्यक महत्त्व येऊन उदात्तिकरण झालं आहे. Birthday is not an exception.

आता सोशल नेटवìकग साइटमुळे या माजी जोडीदाराच्या बातम्या कळणं फार सहजशक्य होतं. त्याने होतं काय तर त्रासात अधिकच भरच पडते. ही झाली राजीखुशी वेगळ्या झालेल्या किंवा दोन्हीकडून ब्रेक-अपची गोष्ट. त्यापेक्षा एकतर्फी प्रेमाचा किंवा मैत्रीचा मामला तर अगदीच वेगळा. मला तो जास्त भीतीदायक वाटतो.

सगळं जग तुमच्या त्या आवडत्या व्यक्तीला शुभेच्छा देत असतं, ती व्यक्ती सेलेब्रेशनमध्ये मश्गूल असते, पण तुम्हाला थेट काही बोलता येत नाही, कधी संपर्क नसतो, पण ती आवडती दुसरी व्यक्ती तिच्याच विश्वात असते. वाढदिवस जोरात सुरू असतो. अशा वेळी तुम्ही, आम्ही किंवा एकतर्फी प्रेम करणारे अगदी थेट ‘प्याला’ हातात घेऊन नसलो तरी एक व्यक्ती म्हणून आपण आतून दुखावलेलो असतो. अधिक भावुक झालेलो असतो. या दिवशी हा दुरावा नक्कीच अंगावर येतो. अशा वेळी मैत्री का केली, का प्रेमात पडलो यापासून तर थेट त्या दुस-या व्यक्तीचं अगदी वाईट होऊ दे, असेही विचार मनात येतात.
जिथे प्रेम असतं, तिथं हा आपलेपणा किंवा मालकी हक्कसुद्धा असतो, असं म्हणतात. त्यातून मग मत्सर, द्वेषसुद्धा निर्माण होतो. खरं हे सर्व घडणं अतिशय नसर्गिक आहे, पण त्यावर रागाने काही व्यक्त करणं वा एखादी टोकाची भूमिका घेणं आपल्याला टाळता येतं.आपला जीवलग मित्र-मैत्रिणीचा वा एक्स बॉयफ्रेंड वा गर्लफ्रेंडचा वाढदिवस वा आयुष्यातला इतर कोणताही महत्त्वाचा दिवस आपल्यामुळे वाया जावा वा त्या व्यक्तीला त्रास व्हावा असं मनात येत असेल तर?

ते तुम्ही तिच्याबरोबर असताना झालेलं चालेल का, असा विचार करा. ती प्रिय व्यक्ती तुमच्याबरोबर आहे, असं मनाला समजवा. म्हणून तिच्या जीवाला धोका होईल, असं आपण वागणार नाही, असे प्रयत्न करा. तसा कायमचा निश्चय करा. प्रेमातून हिंसा जन्माला यायला वेळ लागत नाही. पण तो मार्ग हा कायमचा उपाय नाही. नातं दोघांनाही हवं असेल तर सुखाचं होईल. कुणा एकाला नको असलेलं नातं लादायचा प्रयत्न करू नका. विभक्त झाला असलात, तर एक नवे पर्व सुरू करा. वाढदिवस हा आनंदाचा दिवस. त्या दिशेनं टाकायच्या पावलांकरता पहिला दिवस म्हणून निवडा. मग तो वाढदिवस तुमचा असो की, तुमच्या आवडत्या व्यक्तीचा!

प्रेमामुळे मिळते ती ताकद हीच. वाढदिवस हा दिवस झालेली वाढ दर्शक आहे.. ती फक्त शारीरिक वाढ नाही. मनाने अधिक खंबीर, अधिक प्रगल्भ आणि क्षमाशील होणं, ही शारीरिक वाढीएवढीच महत्त्वाची वाढ आहे. वाढती स्पर्धा, ताण आणि असमाधान यांच्याशी लढताना नुसतं वय वाढणं, यापेक्षा अशी सर्वागीण वाढ जास्त महत्त्वाची आहे. आधीच्या वर्षात आलेले अनेक प्रसंग कदाचित आपल्याला मोठं करतात ते अशाप्रकारे!यानिमित्ताने नातं कसं असावं, त्याचं महत्त्व काय आणि कसं जपावं याकडे बघणं आवश्यक आहे. ते समजून घेता आलं तर वाढदिवस उत्तम साजरा करता येईल. दुरावा, अबोला किंवा दोन दिशांना प्रवास झाले तरी त्याची कटुता कमी करता येईल.

कोणतंही नातं व्यावहारिक नफ्या-तोटयावर फुलत नाही. त्याचा शेवटच होतो. नातं आदर, जिव्हाळा आणि विश्वासाशिवाय कायम राहत नाही. ते रक्ताचं नातं असो, मैत्रीचं नातं असो किंवा अगदी एखाद्या क्षेत्रातला तुम्ही मानलेला गॉडफादर, गॉडमदर, मार्गदर्शक आणि तुमचं नातं असो.

कुठल्याही एका व्यक्तीकडून जर खूप मनापासून नात्यात भावनिक गुंतवणूक झाली असेल तर मग कोणतंच नातं या नियमाला अपवाद नाही, हे तुमच्या ध्यानात येईल. तुमचा अनुभव तसाच असेल. बाकी वरवर दिसणारे संबंध अनेक तयार होतात. ते काळाच्या ओघात नाहीसे होतात. त्याचं दु:खं आपण करत नाही, ते करायचं नसतं, हे सुरुवातीपासूनच आपल्याला माहिती असतं.

मी हा लेख लिहिते आहे, तेव्हा माझ्या मित्र यादीतल्या अनेकांचा वाढदिवस आहे. तुम्ही हा लेख वाचाल तेव्हाही अनेक वाढदिवस असतील. त्यापैकी किमान एक अगदी ‘‘दिल के पास’’ अशा व्यक्तीचा असेल. तुमच्या किंवा माझ्या! त्या व्यक्तीबरोबर हा दिवस साजरा करता आला तर उत्तम. शुभेच्छा तर आपण देऊच. पण त्या देताना त्याचे उत्तर येईल, अशी अपेक्षा ठेवू नका. शुभेच्छा दिलेल्या आवडत नसतील तर देऊ नका. अनेक नात्यात एक स्पेस देणं आवश्यक असतं. स्वत:ची स्पेस. ती आपण देऊ. कुणीतरी आधी समजून घ्यायचं असतं. त्या प्रिय व्यक्तीच्या वाढदिवसाला ती सुरुवात आपणच करूया. अहंकार, उद्धटपणा या सर्व नकारात्मक बाबी आहेत. त्यापासून दूर राहू. चुका केल्या असतील, तर त्याची मनातल्या मनात माफी मागू या. पण आनंदाने पुढे जाऊया. आपल्या प्रिय, सुंदर दिसणा-या, छान बोलणा-या, सुंदर व्यक्तीचं आयुष्य आनंदमय होवो, असं म्हणत. बरोबर आहे ना?

आज ज्यांचा वाढदिवस आहे, अशा सर्वाना माझ्याकडून वाढदिवसाच्या शुभेच्छा!

RELATED ARTICLES

1 COMMENT

  1. इन्टरनेटच्या आजच्या युगात वाढ दिवसाच्या शुभेच्छा देणे हा एक सोपस्कार झाला आहे हे सत्य या लेखाने लक्षात आले पण त्यालाहि किती सुंदर कंगोरे आहेत त्याचा आनंद घेत आयुष्य सुंदर सुकर व्हावे- शेखर छत्रे काळाचौकी

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments

राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
मुकुंद बालाजी जाधव on हळद शेती करूया; श्रीमंत होऊया!
हेमंत तुळशीराम म्हस्के. on विकासाची नवी संधी : बटेर पालन
राजेश सावंत on वा रे सत्ताधीश
उढाणे अमोल दिनकर on विधान परिषद प्रश्नोत्तरे
राम आप्पा यमगर on संपर्क
कमलकांत देशमुख on .. तर तक्रार कुठे करायची?
Harshada maruti kulkarni on संदेसे आते थे..
शिवाजी वटकर on कविता म्हणजे काय?
Deepti jadhav on संपर्क
बाळासाहेब सुखदेव बो-हाडे on घरच्या घरी फायदेशीर व्यवसाय
राज कालापाड on कविता म्हणजे काय?
अमोल वसंतराव कुर्जेकर रा ,मंगलादेवी ता . नेर .जि . यवतमाळ on संपर्क
तुळशीदास धांडे on घराचं नामकरण..
Kunal Someshwar Kamble on भारत बंदला हिंसक वळण- मध्य प्रदेशातील ग्वालिअर आणि मुरैना येथे झालेल्या हिंसाचारात ४ जणांचा मृत्यू, मध्य प्रदेशमधील मुरैना येथे एका युवकाचा मृत्यू; राज्यातील काही भागांमध्ये संचारबंदी, ग्वाल्हेरमध्ये झालेल्या हिंसाचारात १९ जखमी, दोघांची प्रकृती चिंताजनक, राजस्थानमधील बाडमेरमध्ये आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली. मध्य प्रदेश, राजस्थानमधील काही जिल्ह्यांमध्ये इंटरनेट सेवा उद्या सायंकाळपर्यंत बंद, मेरठमध्ये बंदला हिंसक वळण; आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली, नागपुरमध्ये आंदोलकांनी इंदोरा चौकात बसला आग लावली, जालना येथे दलित संघटनांनी पुकारलेल्या भारत बंद दरम्यान अंबड चौफुलीजवळ एसटीसह एका जीपच्या काचा फोडल्या.
बाळासाहेब सिताराम धुमाळ on आमच्या बद्दल
नवनाथ विष्णू म्हेञे on अपंगांच्या नावाने..
स्वप्नील चीचोलकर on शाळेच्या सुखद आठवणी
सुशांत सुरणकर on अभिजात भाषा
Sangam polkamwad on आळशी मांजर
Sawle Dnyaneshvar motiram sawal on सर्वश्रेष्ठ देहदान
आळंदे रघुनाथ शंकर. मु. पो. ता. राधानगरी (कोल्हापुर) on शिक्षकांचे पगार होणार ‘ऑफलाईन’
santosh shingade on संपर्क
PRASHANT B SONTAKKE on संपर्क
Vinayak Sarvanje on संपर्क
Rohit Jadhav on संपर्क
श्रीकांत ओक, उर्फ ओक काका सिंहगड रोड, पर्वती, पुणे-30 on प्राचीन गोंडवन महाखंडाचे कोडे उलगडले
दत्ताराम प्रकाश गोरीवले on दृष्टिहिनांची काठी तंत्रज्ञान
ravindra gawade on संपर्क
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
प्रा. विठ्ठलराव भि. ख्याडे (बारामती) on भटक्या कुत्र्यांची दहशत कायम
शिवाजी उत्तमराव पवार on सदाभाऊंची ‘रयत क्रांती संघटना’
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Adinath Kinge on दगडफूल
महाराष्ट्र डिजिटल सेवा केंद्र on हेल्पलाइन
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Narendra rathod on Aashish Kataria
Yogesh Bhati on भयाचे भूत..
Rahul on E-Book
Satish Pakhre on NEW LIVE SCORECARD 1
जितेंद्र शांताराम म्हात्रे on उत्तम मार्गदर्शन गरजेचे
SALMAN KHAN on संपर्क
विवेक प्रदिप भोसले on नेमबाजी प्रशिक्षण
Uday Nagargoje on ५१ मध्ये ७
vikas mayekar on मूक मोर्चा
अशोक भेके on RSS NEWS
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
भाई, लय भारी!!! भाई जोरात, बाकी सगळे भ्रमात!!!!! on चिपळुणातील राष्ट्रवादीचे सर्वाधिकार रमेश कदम यांच्याकडे!
अशोक भेके on महात्मा…
अशोक जी मांजरे on संपर्क
कुवर सुनिल वेच्या on सातबारा : आपल्या मोबाईलमध्ये..
अशोक भेके on आमच्या बद्दल
अशोक भेके on संपर्क
mahesh kadam on रामघळ
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
KVRaman on Advertise with us
KVRaman on Advertise with us
श्रीकांत धर्माळे on दातेगड ऊर्फ सुंदरगड
भारती बिबिकर on भूरीभद्रेचे परोपकार
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
शहाजी भोसले on प्रचितगडाची प्रचिती
Amit Avikant Jadhav on आमच्या बद्दल
DATTATRAY KADAM PLEASE GIVE AHOME TO GIREENI KAMGAR EMERJENCY on घरांची ९ लाख किंमत कामगार भरणार कुठून?
SAMBHAJI BHOITE on अनुभव
भारती बिबिकर on भुजंगासन
भारती बिबिकर on एकटेपणाची सल
भारती बिबिकर on वास्तवादी अभिनेता
गजानन किशनराव पिंपळगावकर on अपंगांच्या नावाने..
rajesh on संपर्क
Mahesh on संपर्क
सौ. अनिता पाटील on उद्योग करायचाय, पण कोणता?
anil rangankar on फसवणूक
Uday Tayshete on भीषण आग..
bipin b bagwe on आज टिप ऽऽर!
सुनिल गुरव on Live Score Card
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
श्याम कुवळेकर on पैसा झाला मोठा!
sachin jawanjal on संपर्क
Siddhartha Patil on संपर्क
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
भारतीय शस्त्रे हा ऍक मुलभुत पाÀ€à¤¯à¤¾ आहे on भारतीय संरक्षण सिद्धता मजबूत
विजय कुडतरकर on माझी आई
ऋषिकेश पवार on थांबा, २५ वर्षे!
राम मनजुळे on वाँटेड बायको नंबर १
chandrakant raulwar on बोलबच्चन मोदी
विद्याधर पोखरकर on आविष्कार शोधणार नाटककार!
anil surwase on संपर्क
अभिमन्यू यशवंत अळतेकर on मुस्लिम असल्याने नोकरी नाकारली
anil rangankar on वैशाख वणवा
prabhakar pawar on आजोळचे दिवस
rajesh on संपर्क
leenal gawade on संपर्क
anil rangankar on कचरा नकोच!
Trupti Rane on मनातलं
श्री. दत्तात्रेय मस्के on संपर्क
भास्करराव यमनाजी नरसाळे on शिवसेनेवर कसा विश्वास ठेवायचा?
Trupti Rane on मनातलं
Prachi K on मनातलं
मुबादेवी दागीना बाज़ार एसोसिएशन on उत्सवांतील गोंगाट थंडावणार!
SHRADDHA on मनातलं
Rajeev Atmaram Rale on पारधीचे पोस्त
Trupti Rane on मनातलं
Trupti Rane on मनातलं
rajani kulkarni on मनातलं
rohini joshi on मनातलं
rajesh on संपर्क
Ganesh Shetgaonkar on संपर्क
Suhas Ramchandra Keer on खाकीला डाग!
Shubhangi bhargave on अच्छा लगता है
Ajay Godbole on Prahaar Smartkey Solution
गणेश शिवराम घाणेकर on रघुराम राजन ‘गव्हर्नर ऑफ इयर’
पुंडलिक कोलम्बकर on आमच्या बद्दल
Paresh baba on सिगारेट
raghunath pawar on Prahaar Smartkey Solution
चंद्रशेखर दत्तात्रय पिलाणे on संस्कृतीचे भक्कम शिलेदार वीरगळ
भात मळणी मशिन on भातझोडणी झाली सोपी
rahul on गु-हाळ
mandaar gawde on जिंकणारच!
Apurva Oka on पाणी
नीलेश यशवंत केळकर . on होय, माझा पराभव झाला!
Chitra Bapat on पाणी
Nitin Shrikant Parab on जिंकणारच!
SANDIP PASHTE on जिंकणारच!
Suhas Ramchandra Keer on चमकेशगिरी
अर्चना तेलोरे on जीवघेणा आगाऊपणा
प्रथमेश मिलिंद कुलकर्णी on रुपक त्रिपुरारी पौर्णिमेचे
Reena patil on दहीहंडी
हेमंतकुमार दिक्षित on वैरीण वाटे टेप
Siddhesh T. Bavkar on वाघ तो वाघच
विद्याधर बबन पोखरकर on पाऊस हसतो आहे!
Sachin Ambadas Dabhade on स‘माज’
दिनेश गांवकर/विजय भालेकर on माझ्या जन्मभूमीतच माझा पराभव!
Prakash Dalvi on विजय सलामी
#‎प्रहारन्यूज‬ Sabse FAST NEWS on एक रुपयात पाणी
madhuri onkar vartale on नाच रे मोरा…
मनोज कापडे on फॅमिली फार्मिग
dattaram gandhare on रेल्वे ठप्प
JAIDEEP SAWANT on “सिंग साहब
Sunil Patil on ऊस पेटला
किशोर कुलकराणी on साक्षरता ‘म मराठी’ची!
madhuri vartale on पेन स्टॅण्ड
प्रा. बालाजी शिंदे ,नेरूळ on श्रीलंकेत उभारणार डॉ. आंबेडकर भवन
प्रबोध मधुकर माणगावकर, कोलशेत, ठाणे on हॅटट्रिक करणार!
कमलाकर दत्तात्रेय गुर्जर on कोकण रेल्वेचे डबे वाढवा!
कमलाकर गुर्जर, कळवा on भाजीविक्रीत दलाल नकोत !
कमलाकर गुर्जर, कळवा on मरण स्वस्त! जगणे महाग!!
Dinesh Dhanawade on आनंदाची चाळ
प्राची गुर्जर, कळवा on जबाबदारी सर्वाची
प्राची गुर्जर, कळवा on ‘राव’डी मागणी!
ज्ञानेश एकनाथराव (नाना) कणसे on ‘राव’डी मागणी!
प्राची गुर्जर, कळवा on शिक्षणाचे वाजले बारा!
राजेश्वरी सावंत on मुसळधार..!..बेहाल..!!
Vinod Raje on महाकुंभ
विकास वि. देशमुख on औषध विक्रेत्यांची मनमानी
दीपक पाटणे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
अभिषेक सावंत on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
तेजस्विनी मोरे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
रवींद्र खैरनार on सैतानाचा बाप
एक सांताकृझवासी on एसीपी वसंत ढोबळे यांची बदली
समीर कारखानीस, मुंबई. on दोन भारतीय सैनिकांचा शिरच्छेद
समीर कारखानीस, मुंबई. on …तर परिणाम वाईट होतील
पवनकुमार बंडगर on आता तरी… जागे व्हा!
amit padwal on सुखोई सफर
समीर, मुंबई on कसाब फासावर
प्रहार प्रतिनिधी on ऑस्करची ‘बर्फी’ आंबट