सर्जनशील असा वेळेचा उपयोगच म्हणावा लागेल. ही चकती आठवण्याचं कारण घडलं ते शटर हा चित्रपट पाहताना. त्याची कथा मांडण्याची पद्धतही काहीशी अशीच या चकतीसारखी, तितकाच वेग, त्याच प्रकारची मजा हा चित्रपट पाहताना येते.
आमच्या लहानपणी एक खेळणं मिळायचं. खासकरून व्हीटी स्टेशनच्या बाहेरच्या फुटपाथवर ते खेळणे विकणारे लोक बसायचे. खेळणं म्हणजे काय तर दोन प्लास्टिकच्या दातेदार चकत्या. त्यातली मोठी चकती ही कागदावर ठेवायची, त्यानंतर त्याच्या आतल्या बाजूला लहान चकती ठेवायची.
या लहान चकतीच्या आतमध्ये काही भोकं होती. त्यात वेगवेगळय़ा रंगांचे पेन टाकायचे व त्यानंतर मोठय़ा चकतीच्या दात्यांवरून ही लहान चकती फिरवायची. त्यातून कागदावर एक सुरेख वर्तुळाकार अशी नक्षी उठायची, त्यात विविध रंगांचा वापर केला असल्याने ही नक्षी दिसायलाही छान असायची. मग काही दिवसांचा तो एक टाईमपास असायचा.
सर्जनशील असा वेळेचा उपयोगच म्हणावा लागेल. ही चकती आठवण्याचं कारण घडलं ते शटर हा चित्रपट पाहताना. त्याची कथा मांडण्याची पद्धतही काहीशी अशीच या चकतीसारखी, तितकाच वेग, त्याच प्रकारची मजा हा चित्रपट पाहताना येते.
दिग्दर्शक व्ही. के. प्रकाश यांनी हा चित्रपट मांडताना इतकी ओघवती व पारदर्शक अशी पटकथा लिहिली आहे की, ती पाहताना आपण अगदी खुर्चीला खिळून बसतो. तो मूळ मल्याळम चित्रपटाचा रिमेक आहे. तो आपण पाहिला नसल्याने उगाचच त्याची व या चित्रपटाची तुलना नको. केवळ आपण मल्याळम चित्रपटही पाहतो हे ठसवण्यात काय हशील.
चित्रपटाची कथा आहे एका मध्यमवयीन अशा गृहस्थाची. जीतेंद्र (सचिन खेडेकर) हा एका शिपिंग कंपनीत कामाला आहे. तो तिकडे जहाजावर नोकरी करतो. एक सधन असलेल्या या जीतेंद्रची काही दुकानं आहेत. त्याचे एक चांगले कुटुंबही आहे. दोन मुली व नवरा-बायको असं हे एक सुखी कुटुंब आहे. विभागातच राहणा-या काही जणांबरोबर त्याची मैत्री आहे. त्यात एक जण ट्रक ड्रायव्हर, दोन नोकरी करणारे व एक रिक्षावाला आहे. तो सध्या सुट्टीत आपल्या घरी आलाय, त्याचा पुन्हा बोटीवर जायचा दिवस आलाय.
त्याआधी मित्रांबरोबर तो रात्रीचा आनंद साजरा करायला बसतो. त्यानंतर त्याचे इतर मित्र निघून जातात. रिक्षावाला एक्या (अमेय वाघ) व हा सचिन हे दोघेच नंतर बाहेर जातात. या ठिकाणी त्यांची भेट वेश्याव्यवसाय करणा-या सोनाली (सोनाली कुलकर्णी) हिच्याबरोबर होते. तो तिला आपल्यासोबत घेऊन निघतो. इतर कुठेही त्यांना जागा मिळत नसल्याने तो आपल्या एका दुकानात तिला घेऊन येतो. रिक्षावाला त्या दोघांना आतमध्ये सोडतो व तो शटरचं कुलूप लाऊन त्यांच्यासाठी जेवण आणायला जातो. त्यानंतर जे काही घडत त्याची कथा ही शटर आहे. ती काय व कशी आहे हे प्रेक्षकांनी सिनेमागृहातच जाऊन पाहावी. अगदी आवर्जून पाहावा असा हा चित्रपट आहे.
चित्रपटाचं सगळय़ात मोठं वैशिष्टय़ म्हणजे या चित्रपटाची मांडणी. एकमेकांमध्ये गुंतलेले अनेक प्रसंग व त्यांची एक मालिका दिग्दर्शक आपल्यासमोर घडवतो. त्यातही कोणत्याही पात्राच्या स्वभाव वैशिष्टय़ांच्या प्रस्थापनेसाठी त्याने कोणताही वेगळा प्रयत्न केलेला नाही. त्या प्रसंगांमधूनच त्यांचे व्यक्तिमत्त्व आपल्याभोवती तो घडवतो. माणूस व त्याच्या वागण्यात परिस्थितीनुरूप पडणारा बदल.
तोही मध्ये आश्चर्याचे धक्के देत राहतो. या साऱ्यांमधून कथाही अशा पद्धतीने घडवण्यात आली आहे की जेणेकरून एखाद्या रोलरकोस्टरमध्ये बसल्याचा फिल यावा. ही कथेची मांडणी आपल्यासाठी नवी आहे. या चित्रपटाचा व त्याच्या कथेचा शेवट आलाय असं वाटत असतानाच ती कथा आणखी पुढे जाते. शेवरीच्या कापसाचा पाठलाग करताना होते तशीच काहीशी मनोवस्था यावेळी होत असते. त्याचप्रमाणे या चित्रपटात योगायोगांचा जो वापर करण्यात आला आहे तोही जबरदस्त आहे.
प्रत्येक गोष्टीचं एक स्पष्टीकरण असतं तेही यात अगदी योग्य व मनोरंजक अशा पद्धतीने मांडण्यात आलं आहे. हा चित्रपट पाहताना एक कथा, एक पटकथा, सादरीकरण व सिनेमाच्या भाषेचं एक यथायोग्य असं मिश्रण आपल्याला पाहायला मिळत जातं. या सा-या मांडणीला साथ मिळाली आहे ती मनीषा कोरडे यांच्या सुरेख अशा संवादांची. हे संवाद एकाच पातळीवर वास्तव व तत्त्वज्ञान यांचे एक मिश्रण म्हणून आपल्यासमोर येतात. त्यातही प्रत्येक पात्राच्या आनुषंगाने योजलेली भाषाही अशीच थेट भिडणारी आहे.
अभिनयाच्या बाबतीत तर केवळ एकच वाक्य लिहायला हवं की यात सचिन खेडेकर आहे. त्यांची भूमिकेची समज, त्यासाठीचे हावभाव, आवाजाच्या पट्टीचा करण्यात आलेला वापर, कधी कधी न बोलताही डोळय़ांमधून, देहबोलीतून व्यक्त होत जाणं या सा-याच गोष्टी जबरदस्त. त्यांना तितकीच चांगली साथ देण्याचा प्रयत्न सोनालीने केला आहे. अनेक अभिनेत्रींना वेश्येची भूमिका करणं हे फारच आव्हानात्मक वाटत असतं. त्यातून त्यांचं एका वेगळय़ाच पद्धतीच्या स्त्रीला दाखवणं हे खरोखरच आव्हान असतं. तसाच प्रयत्न तिने केला आहे.
मात्र यात एकच गोष्ट सारखी सारखी खटकत राहाते ती म्हणजे ही सोनाली फारच शुद्ध बोलते. त्याचप्रमाणे एका लेखकासाठी तिने जे काही केलं आहे ते दाखवण्याचं प्रयोजन काय हे काही लक्षात येत नाही. हा एक भाग सोडला तर इतर गोष्टीत तिचं कौतुकच करायला हवं. अमेय वाघने रंगवलेला ऐक्या धमाल आहे. त्याच्या व्यक्तिमत्त्वाचे त्याच्या जीवनाकडे पाहण्याच्या दृष्टिकोनाचे सर्वच बारीकसारीक तपशील त्याने अगदी जबरदस्त दाखवले आहेत.
अमेयची ही एक सुरेख भूमिका ठरावी. राधिका हर्षे यांनी सादर केलेली सचिन खेडेकरच्या पत्नीची भूमिकाही अशीच आहे. त्याचप्रमाणे त्यांच्या मुलीची भूमिका करणा-या कौमुदी हिलाही शंभर टक्के गुण द्यायला हवेत. तांत्रिक अंगाने व पार्श्वसंगीताच्या वापरातही या चित्रपटाने चांगलीच बाजी मारल्याचे दिसून येत आहे. एकंदरीत एक चांगला परिपूर्ण चित्रपट पाहण्याचा आनंद शटर हा चित्रपट आपल्याला देतो यात शंका नाही.
मराठी लिहू अतिशय सोपे मोबाइल / टॅबलेट | हा अनुप्रयोग पूर्णपणे विनामूल्य आहे
Typing in Marathi is very easy with EazyType Keyboard for Mobile/Tablets.
Technology = टेक्नोलॉजी
Science = साइंस
Chennai = चेन्नई
Maajhe Bharat Mahaan aahe = माझे भारत महान आहे
To write a Marathi sentence माझे भारत महान आहे Simply type Marathi words in English letters “Maajhe Bharat Mahaan aahe”. EazyType will intelligently convert your English input into Marathi script!
EazyType also converts complicated English word in Marathi like: Science, technology.
you just type English word and press space, English word will be converted in Marathi automatically.
डाउनलोड लिंक : https://play.google.com/store/apps/details?id=com.srctechnosoft.eazytype.marathi.free
Or you can search it in play store in your android phone and install by the name “EazyType”.