हेतुमी वाचशीव तवा सगल्याच पोरांच्या परीक्षा सोपल्या असतील. मजे शालांना सुट्टय़ा पडतील. सगली पोरां घरात निसता गोंधल मांडतील. ती तरी काय करनार म्हना? आमचीसा-या गावातनं पोराटोरांची लय मदत व्हते शेतीच्या कामाला.
हेतुमी वाचशीव तवा सगल्याच पोरांच्या परीक्षा सोपल्या असतील. मजे शालांना सुट्टय़ा पडतील. सगली पोरां घरात निसता गोंधल मांडतील. ती तरी काय करनार म्हना? आमचीसा-या गावातनं पोराटोरांची लय मदत व्हते शेतीच्या कामाला.
आता आमचीकडं भाजावलीलां जोर आलीला असतो. कुटे पातेरी गोला करनं, कवलकाटी शेतात पसारनं, गोवरीची खांडा पासारनं, गवात तेचीवर लावनं नि दोंपारच्याला त्याला कांडं लावनं. झाली भाजावल! हाय काय त्याच्यात पोराटोरांची गंमत व्हते आमची कामा हातायेगली व्हतात.
पातेरी गोला कराय पोरां लय हवसेन येतात. पन तेच्यात गोम आसते. काजूच्या झाडांखालचा पातेरा पैल्यान गोला व्हतो कारन काजूच्या बिया पाते-यात लपलील्या असतात त्या भेटतात. काजूची बी आज ८० रुपये किलोन घेतात. गावात फेरीवाले येतात त्यांच्याकडनं पेपशीकोले, खारी बिस्कीटां, टोस-बटर पोरां काजुच्या बिया देवनच घेतात ना! दोगावांचं फावतं तेच्यात.
शेरातली पोरां असल्या सुकाला पारकीच असतात. आईस-बापूस पाकेटमणी काय देतील तेच्यावरच. बरं दिवसभर घरातच त्यामुले घरच्यांचं डोसकं उटावतात. हय़े दे, ते दे करून. बरं खोलयेच्या भायर पडतातच कश्या? सूर्या भाजून काडतोय. मंग घरात भांडना सोडावता सोडावता घरातली करवादतात वो. व्हतं कसं, या शेरात -हाना-यानला गावची आटवन येते ती फकस्त आंब्या ग-याच्या टायमाला.
पोरानला सुट्टी असते. रजा आपन टाकलीव की चालले गावात. पन अधनमधनं गावात गेलंव, घरच्यांची इचारपूस केलीव, काय हवं नुको इचारलंव तर आपलेपन टिकून -हातं. पन बाकी खल्या टायमाला न जाता निसते मे मैन्यातच आलेव की वायलं पडतं. हक मागाय आल्यासारकं वाट्टं. बोलाचाली नीट व्हत नाय. मंग आदीच तापलील्या दिवसात घरातपन तापातापी व्हते ना! मग जायाचच कसं? इचार..
पर हेच्यात पन आता मार्ग गावतोय. तुमानला तुमच्या घरात न जाता हय़े सगलं जमू शकतंय. त्याला पैसा मोजाय लागंल. पन डोसक्याला ताप नाय. गावात जावन चूल न फुकता चुलीवरचं जेवान आयतं भेटंल. आंबं-गरे खायाला भेटतील. पोरांना खेलाय मोकली जागा आसंल. डुंबाय पानी आसंल. पेवाय येत आसंल तर पानी असलेली नंदी भेटंल. दाट जंगलात फिराय भेटंल.
माकडां-वांदर-पक्षी मोप असतील. पोरांच्या बरूबरीत मोटी मानसापन खुश व्हतील. पोरांचं बरं असतं, खेलाय आनि खायाला भेटलं वेलेवर की ती खुश असतात. पन मोटय़ानला वायलं सुक हवं असतं, बगन्यासारं कायतरी हवं असतं. रोज रोज कापडून घेतलीलं असतं शेरात तवां उगडय़ान हवेशीर -हावं, मनात येल तवा आंगोली घ्यावी, वाटलाच तर पेपर बगावा, रेडिओ लावावा नाय तर दिवसभरात एकसुदी फोन येव नये. कुनाकुनाचा संपर्क नुको असतो.
स्वच्छंदी, मनमोकलं वाटंल असं बगत असतात. काय जनानला वरसाची झोप पुरी करायची असते. कुनाला वाट्टं निसतं खावं नि लोलावं. मग सोधासोध सुरू व्हते. तुमी आता करत असशीव त थांबवा. ‘आजोळा’त या. हिते व्हयं तुमानला हवं तसं सगलं- आजोल परिवार मजे मामाचं घर.
सगली जवलची अगत्याची मानसा.
हवं आसंल तं मांगा. मामा देल. नसलं तर नाय म्हनेल. मांगवशीव त्यातलं थोडं तरी देलच. मामाचं घर असल्यामुले मागना-याला पन वशालं वाटाय नुको. आनि नसलंच तर मामाला नाय म्हनायला पर जीवावर येया नुको. आपन सोताच्या मामाकडं कसं वागू? तसंच. तिच आपुलकी मिलंल.
मामाकडे गेल्यावर खाया-पिया भरपूर मिलंल. पन यकाच टायमाला लय भाचरांमंडली आली तर प्रत्येकाला शेपरेट खोली खला मामा देल मग घरात, अंगनात, मचानावर, मामाच्या मानसांत -हायाचं. मजा करायची. तुमानला घरच्यासारकं -हायाचं आसंल तर तुमानला नक्की आवडंल. बगा, आवाडलं तुमानला तर दर सुट्टीला या. कसं?
शेपरेट खोल्या हव्या असतील, कमरशीयल वातावरान हवं आसल, आपलेपना नुको आसल, शेंटपरशेंट प्रायव्हशीच हवी आसल इतर मानसाच नुको असतील तर तुमी आमचीकडं येवच नुका. तुमी यकुंद्या फायुव्हष्टार एशी होटलच बगा. नुको नायती भानगडच नुको. आमचीकडं तसं नायच हाय. खोटं कशा बोलायचं, तं लय वंगाल.
अहो कृषी पर्यटान, इको टुरिझम आमी येकटय केलीलं हाय आनि तेच्यात घरच्या पिरमाचा आपुलकेचा वलावा ठेवलीला हाय. अगत्याची फोडनी देलेली हाय. घरचंच बिनखताचं खानं-जेवान सरबताचा मारा ठेवलीला हाय. आमचीकडची सगली यवस्था बागत असल्यासारी.
कारन आंब्या, फनास, काजू, नारली, फोपलीची बागच हाय ना सगली. नि वहातं चोवीसतास पानी. बारा म्हैनं पाटाचं मोटं पानी. मे म्हैन्यात पन गार सगलीकडं. मांडवातल्या झोपाल्यावर बसलव, मचानावर बसलव की तुमी पन पोपटासारी गानी बोलशीव.
आमी वाजवू ना अशा वेली! तुमच्या किंवा पोरांच्या कानाखाली न्हवं हो. ढोलकी, नाल, झांजा काय पन वाजवू, सगल्याची तयारी हाय. पोरानला शुभंकरोती पन शिकवू, आरत्या, भोवत्या शिकवू, खेलपन शिकवू.
एकदम मामाच्या आजोलासारकंच. ‘तुमचं आजोल.’ मग आवडंल ना माजीकडं येया या, मी ताशेढोलाच्या गजरात गुलपान्याची यवस्था करून तुमचीवरनं मिटकनी काडाय उबाच हाय. वेल घालवू नुका. ताबडतोब फोन लावा मना. नि बुकीन करा. फोन नंबर कोनच्या बी हपिसातल्या कायश्याला इचारा सांगल ता.
खूपच छान…… हृदय स्पर्शी आहे लेख…..