Friday, May 3, 2024
Google search engine
Homeकोलाजनोटाबंदीचे सकारात्मक पैलू

नोटाबंदीचे सकारात्मक पैलू

नोटाबंदीच्या ऐतिहासिक निर्णयाला नुकतंच एक वर्ष पूर्ण झालं. नोटाबंदीमुळे देशाच्या अर्थव्यवस्थेला काही महत्त्वाचे लाभ झाल्याचा सत्ताधारी पक्षाचा दावा आहे तर नोटाबंदी पूर्णपणे फसल्याचा विरोधी पक्षांचा आरोप आहे. अर्थतज्ज्ञांमध्येही नोटाबंदीबाबत दोन मतप्रवाह दिसून येतात. असं असलं तरी नोटाबंदीमुळे यापुढील काळात काळा पैसा निर्माण होणं तसंच या पैशांच्या व्यवहारावर ब-याच प्रमाणात नियंत्रण येणार हे तितकंच खरं आहे.

पंतप्रधान नरेंद्र मोदींच्या ऐतिहासिक नोटाबंदीच्या निर्णयाला नुकतंच एक वर्ष पूर्ण झालं. त्यानिमित्तानं या निर्णयाच्या सकारात्मक तसंच नकारात्मक परिणामांविषयी चर्चा सुरू आहे. तसाही या ना त्या कारणाने नोटाबंदीचा मुद्दा या वर्षभराच्या कालावधीत चर्चेत राहात आला आहे. नोटाबंदीमुळे देशाच्या अर्थव्यवस्थेला काही महत्त्वाचे लाभ झाल्याचा सत्ताधारी पक्षाचा दावा आहे तर नोटाबंदी पूर्णपणे फसल्याचा विरोधी पक्षांचा आरोप आहे. अर्थतज्ज्ञांमध्येही नोटाबंदीबाबत दोन मतप्रवाह दिसून येत आहेत. या वर्षभराच्या कालावधीत आयकर विभागानं विविध व्यवहारांची तपासणी केली आणि संशयास्पद वाटणा-या व्यवहारांबाबत संबंधितांकडून खुलासे मागवले. आताही नोटाबंदीच्या वर्षपूर्तीनंतर आयकर विभाग जवळपास एक लाख व्यक्ती वा संस्थांना नोटिसा पाठवण्याच्या तयारीत असल्याचं वृत्त आहे. नोटाबंदीनंतर बँक खात्यात ५० लाख वा त्यापेक्षा अधिक रक्कम जमा करणा-यांना या नोटिसा पाठवण्यात येणार आहेत. असं असलं तरी नोटाबंदीच्या निर्णयाने नेमकं काय साधलं, असा प्रश्न अनेकांच्या मनात कायम असणार आहे. त्यादृष्टीने काही महत्त्वाच्या मुद्दय़ांवर प्रकाश टाकायला हवा. मुख्यत्वे नोटाबंदीच्या निर्णयामुळे देशातील काळ्या पैशाला आळा बसेल अशी अपेक्षा होती. तसं चित्र समोर आलं नसलं तरी, नोटाबंदीच्या निर्णयामुळे चलनात असलेल्या बनावट नोटांचं प्रमाण बरंच कमी झालं. नोटाबंदीपूर्वी देशात बनावट नोटांचं प्रमाण मोठं होतं. या नोटा व्यवहारात आणून भारतीय अर्थकारणाला धक्का देण्याचे प्रयत्न सुरू होते. विशेषत: पाकिस्तानकडून, पाकप्रशिक्षित दहशतवाद्यांकडून जाणूनबुजून असे प्रयत्न केले जात असल्याचं समोर आलं होतं. त्या दृष्टीने नोटाबंदीचा निर्णय महत्त्वाचा ठरला.

खरं तर नोटाबंदीचा निर्णय हा सरकारच्या देशातील काळ्या पैशाच्या, बनावट नोटांच्या विरोधातील धोरणाचा एक भाग होता. किंबहुना, सरकारी धोरणातील ते एक पाऊल होतं, असं म्हणता येईल. त्यापूर्वी सरकारने जनधन योजनेद्वारे ब-याच मोठय़ा प्रमाणावरील जनता बँकिंग सेवेशी जोडली जाईल, असा प्रयत्न केला होता. त्यामुळे विविध शासकीय योजनांचं अनुदान संबंधित लाभार्थ्यांना रोख स्वरूपात न देता थेट बँक खात्यावर जमा करणं शक्य झालं. साहजिक अनुदान वाटपातील गरप्रकारांना आळा बसला आणि अनुदानाची रक्कम नेमक्या, पात्र लाभार्थ्यांना मिळणं शक्य झालं. अशारीतीने शासनाच्या विविध योजनांसाठीच्या अनुदान वाटपात पारदर्शकता आली. ही योजना मार्गी लागल्यानंतर सरकारने काळा पैसा उघड करण्यासंदर्भात नवं धोरण जाहीर केलं. त्यातही काळा पैसा उघड करू इच्छिणा-यांना विशिष्ट अवधी देण्यात आला. त्या अवधीत काळा पैसा जाहीर करणा-यांना दंडात सवलतीची घोषणाही करण्यात आली. काळा पैसा जवळ बाळगणा-यांसाठी ही उत्तम संधी होती. यात ना कारवाईची भीती होती, ना मोठय़ा प्रमाणावर कर भरायचा होता. शिवाय काळा पैसा आपोआप पांढरा होणार होता. असं असतानाही सरकारच्या या योजनेला म्हणावा तसा प्रतिसाद मिळाला नाही.

नोटाबंदीनंतर डिजिटल व्यवहाराला चालना देण्यावर भर दिला जाऊ लागला. यामुळे देशातील बहुतांश छोटय़ा-मोठय़ा व्यवहारांवर लक्ष ठेवणं शक्य झालं. केवायसीच्या कागदपत्रांच्या आधारे संबंधित बँक खातेदारांना प्रश्न विचारणं सरकारला शक्य झालं. महत्त्वाची बाब म्हणजे करचुकवेगिरी करणा-यांना ओळखणं शक्य झालं, तसंच बेनामी व्यवहारांनाही आळा बसला. आपल्याकडील बेनामी, गरव्यवहारांमधून मिळवलेला पैसा दुस-या कोणाच्या नावे टाकण्याचे प्रकार उघडकीस येत होते. आपण कराच्या जाळ्यात अडकू नये किंवा अशा व्यवहारांच्या चौकशीचं बालंट मागे लागू नये, म्हणून संबंधितांकडून या मार्गाचा अवलंब केला जात असे; परंतु आता असे व्यवहारही प्राप्तीकर खात्याच्या रडारवर येऊ लागले आहेत. थोडक्यात, एखाद्या व्यक्तीचं एकूण उत्पन्न, त्याची बँक खात्यावरील उलाढाल लक्षात घेता, त्यात एकदम मोठे व्यवहार झाल्यास लक्षात येऊ शकतात आणि या व्यवहारांबाबत संबंधित खातेदाराकडून खुलासा मागवला जाऊ शकतो. तो समाधानकारक न ठरल्यास अधिक चौकशी होऊ शकते. एकंदरीत, यापुढील काळात काळा पैसा निर्माण होणं तसंच या पैशांच्या व्यवहारावर ब-याच प्रमाणात नियंत्रण येणार आहे.

सध्या उद्योगजगतावर निर्माण झालेलं मंदीचं संकट विचारात घेण्यासारखं आहे. मात्र, त्यामागे नोटाबंदी, जीएसटी, जागतिक पातळीवर निर्माण झालेली परिस्थिती ही यामागील काही महत्त्वाची कारणं आहेत. याचा अर्थव्यवस्थेवर परिणाम दिसून येत आहे. अर्थात, या परिस्थितीवर मात करत अर्थव्यवस्थेला पुन्हा चालना देण्यासाठी सरकारकडून काही खास प्रयत्न केले जात आहेत; परंतु त्याचे अपेक्षित परिणाम लगेच दिसून येतील, असं म्हणता येणार नाही. एकंदर बाबींचा विचार करता अर्थव्यवस्थेची ही स्थिती किमान सहा महिने अशीच राहण्याची चिन्हं आहेत. त्यानंतर मात्र अर्थव्यवस्थेत लक्षणीय सुधारणा दिसून येतील. तोपर्यंत धीर धरण्याची आवश्यकता आहे. थोडक्यात, नोटांबदीचा निर्णय पूर्णपणे फसला असा निष्कर्ष काढणं चुकीचं ठरणार आहे. सरकारनं नोटाबंदीपाठोपाठ जीएसटी लागू करण्याची घाई करायला नको होती, असाही एक मतप्रवाह आहे; परंतु जीएसटी योग्य वेळीच लागू करण्यात आला, असं म्हणावं लागेल. कारण जीएसटीची अंमलबजावणी पुढे गेली असती तर काही नव्या समस्या समोर येण्याची शक्यता होती. शिवाय राष्ट्रपतींनी स्वाक्षरी केलेल्या जीएसटीच्या वटहुकूमानुसार त्याची अंमलबजावणी विशिष्ट वेळेत सुरू होणं गरजेचं होतं. मुख्यत्वे आता समोर आलेल्या अडचणी जीएसटी पुढे लागू केला असता, तरीही निर्माण झाल्या असत्या. त्यामुळे काही कालावधीनंतर जीएसटी लागू केला असता तर त्याच्या अंमलबजावणीत काहीच अडचणी आल्या नसत्या, असं म्हणणं चुकीचं आहे. नोटाबंदी तसंच जीएसटीमुळे महागाई वाढल्याचीही चर्चा आहे; परंतु जागतिक बाजारपेठेत कच्च्या तेलाचे दर वाढल्यानं आपल्या देशात पेट्रोल आणि डिझेलचे दर वाढले आहेत. परिणामी, महागाईवाढीला चालना मिळाली. त्यात आता पेट्रोल आणि डिझेलच्या दरावर सरकारचं नियंत्रण नाही. अशा स्थितीत पेट्रोल आणि डिझेलला जीएसटीच्या कक्षेबाहेर ठेवल्यास त्यांचे दर कमी होतील तसंच महागाईलाही आळा बसेल, अशी अपेक्षा व्यक्त केली जात आहे. ती योग्य असली तरी सरकार असा काही निर्णय घेण्याची शक्यता नव्हती आणि झालंही तसंच.

भारतासारख्या अवाढव्य लोकसंख्येच्या देशात आíथक बदल घडवून आणणा-या एवढय़ा मोठय़ा निर्णयाचे परिणाम लगेच दिसून येणं कठीण आहे. शिवाय एवढा मोठा निर्णय घेतल्यावर त्याच्या अंमलबजावणीत काही त्रुटी राहण्याची शक्यता असते. त्या दृष्टीनेही नोटाबंदीचा विचार करायला हवा. खरं तर नोटाबंदीच्या निर्णयाचे अपेक्षित परिणाम २०१८-२०१९ या आíथक वर्षापासून प्रत्यक्षात दिसू लागतील, असं काही तज्ज्ञांचं मत आहे. साहजिक त्यानंतर आíथक विकास दरात सुधारणा अपेक्षित आहेत.

नोटाबंदीनंतर सुरुवातीच्या काळात चलनटंचाईमुळे कॅशलेस व्यवहारांवर बराच भार देण्यात आला. या व्यवहाराकडील जनतेचा ओढा वाढावा, यासाठी सरकारने अशा व्यवहारांवर काही सूट वा बक्षीस योजना अशी पावलं टाकली. परंतु चलन उपलब्ध होत गेलं तसं पुन्हा रोख रकमेच्या व्यवहारांवर भर दिला जाऊ लागला. खरं तर डिजिटल व्यवहार ही बदलत्या काळाची गरज आहे. ती ओळखून अशा व्यवहारासाठी जनतेनं आग्रही असायला हवं. परंतु त्याचबरोबर डिजिटल व्यवहारांना चालना देताना त्यासाठी आवश्यक असणा-या सुविधा सर्वत्र उपलब्ध आहेत का, याचाही विचार होण्याची आवश्यकता आहे. आजही अनेक ठिकाणी पुरेशा दाबाने आणि अव्याहत वीजपुरवठा होत नाही, शिवाय इंटरनेटची सुविधा उपलब्ध नसणं किंवा त्यासाठी पुरेशी कनेक्टिव्हिटी न मिळणं अशाही तक्रारी पुढे येतात. अशा ठिकाणी कॅशलेस व्यवहारांचा आग्रह कितपत उपयोगी पडेल असा प्रश्न असतो. या सा-या बाबींचा विचार करून योग्य पावलं टाकली तरच नोटाबंदीतून कॅशलेस व्यवहारांची संख्या वाढवण्याच्या सरकारच्या उद्देशाची पूर्ती शक्य होईल.

RELATED ARTICLES

1 COMMENT

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments

राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
राजेंद्र डोरले on सोरायसिस बरा होऊ शकतो!!
मुकुंद बालाजी जाधव on हळद शेती करूया; श्रीमंत होऊया!
हेमंत तुळशीराम म्हस्के. on विकासाची नवी संधी : बटेर पालन
राजेश सावंत on वा रे सत्ताधीश
उढाणे अमोल दिनकर on विधान परिषद प्रश्नोत्तरे
राम आप्पा यमगर on संपर्क
कमलकांत देशमुख on .. तर तक्रार कुठे करायची?
Harshada maruti kulkarni on संदेसे आते थे..
शिवाजी वटकर on कविता म्हणजे काय?
Deepti jadhav on संपर्क
बाळासाहेब सुखदेव बो-हाडे on घरच्या घरी फायदेशीर व्यवसाय
राज कालापाड on कविता म्हणजे काय?
अमोल वसंतराव कुर्जेकर रा ,मंगलादेवी ता . नेर .जि . यवतमाळ on संपर्क
तुळशीदास धांडे on घराचं नामकरण..
Kunal Someshwar Kamble on भारत बंदला हिंसक वळण- मध्य प्रदेशातील ग्वालिअर आणि मुरैना येथे झालेल्या हिंसाचारात ४ जणांचा मृत्यू, मध्य प्रदेशमधील मुरैना येथे एका युवकाचा मृत्यू; राज्यातील काही भागांमध्ये संचारबंदी, ग्वाल्हेरमध्ये झालेल्या हिंसाचारात १९ जखमी, दोघांची प्रकृती चिंताजनक, राजस्थानमधील बाडमेरमध्ये आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली. मध्य प्रदेश, राजस्थानमधील काही जिल्ह्यांमध्ये इंटरनेट सेवा उद्या सायंकाळपर्यंत बंद, मेरठमध्ये बंदला हिंसक वळण; आंदोलनकर्त्यांनी वाहनांना आग लावली, नागपुरमध्ये आंदोलकांनी इंदोरा चौकात बसला आग लावली, जालना येथे दलित संघटनांनी पुकारलेल्या भारत बंद दरम्यान अंबड चौफुलीजवळ एसटीसह एका जीपच्या काचा फोडल्या.
बाळासाहेब सिताराम धुमाळ on आमच्या बद्दल
नवनाथ विष्णू म्हेञे on अपंगांच्या नावाने..
स्वप्नील चीचोलकर on शाळेच्या सुखद आठवणी
सुशांत सुरणकर on अभिजात भाषा
Sangam polkamwad on आळशी मांजर
Sawle Dnyaneshvar motiram sawal on सर्वश्रेष्ठ देहदान
आळंदे रघुनाथ शंकर. मु. पो. ता. राधानगरी (कोल्हापुर) on शिक्षकांचे पगार होणार ‘ऑफलाईन’
santosh shingade on संपर्क
PRASHANT B SONTAKKE on संपर्क
Vinayak Sarvanje on संपर्क
Rohit Jadhav on संपर्क
श्रीकांत ओक, उर्फ ओक काका सिंहगड रोड, पर्वती, पुणे-30 on प्राचीन गोंडवन महाखंडाचे कोडे उलगडले
दत्ताराम प्रकाश गोरीवले on दृष्टिहिनांची काठी तंत्रज्ञान
ravindra gawade on संपर्क
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
..प्रकाश जोशी on तेहतीस कोटी देव कोणते?
प्रा. विठ्ठलराव भि. ख्याडे (बारामती) on भटक्या कुत्र्यांची दहशत कायम
शिवाजी उत्तमराव पवार on सदाभाऊंची ‘रयत क्रांती संघटना’
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Adinath Kinge on दगडफूल
महाराष्ट्र डिजिटल सेवा केंद्र on हेल्पलाइन
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Vitthalrao B. Khyade on संपर्क
Narendra rathod on Aashish Kataria
Yogesh Bhati on भयाचे भूत..
Rahul on E-Book
Satish Pakhre on NEW LIVE SCORECARD 1
जितेंद्र शांताराम म्हात्रे on उत्तम मार्गदर्शन गरजेचे
SALMAN KHAN on संपर्क
विवेक प्रदिप भोसले on नेमबाजी प्रशिक्षण
Uday Nagargoje on ५१ मध्ये ७
vikas mayekar on मूक मोर्चा
अशोक भेके on RSS NEWS
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
भाई, लय भारी!!! भाई जोरात, बाकी सगळे भ्रमात!!!!! on चिपळुणातील राष्ट्रवादीचे सर्वाधिकार रमेश कदम यांच्याकडे!
अशोक भेके on महात्मा…
अशोक जी मांजरे on संपर्क
कुवर सुनिल वेच्या on सातबारा : आपल्या मोबाईलमध्ये..
अशोक भेके on आमच्या बद्दल
अशोक भेके on संपर्क
mahesh kadam on रामघळ
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
KVRaman on Advertise with us
KVRaman on Advertise with us
श्रीकांत धर्माळे on दातेगड ऊर्फ सुंदरगड
भारती बिबिकर on भूरीभद्रेचे परोपकार
LAXMAN NAMADEV GAVADE on आमच्या बद्दल
शहाजी भोसले on प्रचितगडाची प्रचिती
Amit Avikant Jadhav on आमच्या बद्दल
DATTATRAY KADAM PLEASE GIVE AHOME TO GIREENI KAMGAR EMERJENCY on घरांची ९ लाख किंमत कामगार भरणार कुठून?
SAMBHAJI BHOITE on अनुभव
भारती बिबिकर on भुजंगासन
भारती बिबिकर on एकटेपणाची सल
भारती बिबिकर on वास्तवादी अभिनेता
गजानन किशनराव पिंपळगावकर on अपंगांच्या नावाने..
rajesh on संपर्क
Mahesh on संपर्क
सौ. अनिता पाटील on उद्योग करायचाय, पण कोणता?
anil rangankar on फसवणूक
Uday Tayshete on भीषण आग..
bipin b bagwe on आज टिप ऽऽर!
सुनिल गुरव on Live Score Card
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
राजेश पां मालवणकर. on दत्तकांचे अनाथालय!
श्याम कुवळेकर on पैसा झाला मोठा!
sachin jawanjal on संपर्क
Siddhartha Patil on संपर्क
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
रविंद्र सोनवणे on पाण्याचा वापर जरा जपून..
भारतीय शस्त्रे हा ऍक मुलभुत पाÀ€à¤¯à¤¾ आहे on भारतीय संरक्षण सिद्धता मजबूत
विजय कुडतरकर on माझी आई
ऋषिकेश पवार on थांबा, २५ वर्षे!
राम मनजुळे on वाँटेड बायको नंबर १
chandrakant raulwar on बोलबच्चन मोदी
विद्याधर पोखरकर on आविष्कार शोधणार नाटककार!
anil surwase on संपर्क
अभिमन्यू यशवंत अळतेकर on मुस्लिम असल्याने नोकरी नाकारली
anil rangankar on वैशाख वणवा
prabhakar pawar on आजोळचे दिवस
rajesh on संपर्क
leenal gawade on संपर्क
anil rangankar on कचरा नकोच!
Trupti Rane on मनातलं
श्री. दत्तात्रेय मस्के on संपर्क
भास्करराव यमनाजी नरसाळे on शिवसेनेवर कसा विश्वास ठेवायचा?
Trupti Rane on मनातलं
Prachi K on मनातलं
मुबादेवी दागीना बाज़ार एसोसिएशन on उत्सवांतील गोंगाट थंडावणार!
SHRADDHA on मनातलं
Rajeev Atmaram Rale on पारधीचे पोस्त
Trupti Rane on मनातलं
Trupti Rane on मनातलं
rajani kulkarni on मनातलं
rohini joshi on मनातलं
rajesh on संपर्क
Ganesh Shetgaonkar on संपर्क
Suhas Ramchandra Keer on खाकीला डाग!
Shubhangi bhargave on अच्छा लगता है
Ajay Godbole on Prahaar Smartkey Solution
गणेश शिवराम घाणेकर on रघुराम राजन ‘गव्हर्नर ऑफ इयर’
पुंडलिक कोलम्बकर on आमच्या बद्दल
Paresh baba on सिगारेट
raghunath pawar on Prahaar Smartkey Solution
चंद्रशेखर दत्तात्रय पिलाणे on संस्कृतीचे भक्कम शिलेदार वीरगळ
भात मळणी मशिन on भातझोडणी झाली सोपी
rahul on गु-हाळ
mandaar gawde on जिंकणारच!
Apurva Oka on पाणी
नीलेश यशवंत केळकर . on होय, माझा पराभव झाला!
Chitra Bapat on पाणी
Nitin Shrikant Parab on जिंकणारच!
SANDIP PASHTE on जिंकणारच!
Suhas Ramchandra Keer on चमकेशगिरी
अर्चना तेलोरे on जीवघेणा आगाऊपणा
प्रथमेश मिलिंद कुलकर्णी on रुपक त्रिपुरारी पौर्णिमेचे
Reena patil on दहीहंडी
हेमंतकुमार दिक्षित on वैरीण वाटे टेप
Siddhesh T. Bavkar on वाघ तो वाघच
विद्याधर बबन पोखरकर on पाऊस हसतो आहे!
Sachin Ambadas Dabhade on स‘माज’
दिनेश गांवकर/विजय भालेकर on माझ्या जन्मभूमीतच माझा पराभव!
Prakash Dalvi on विजय सलामी
#‎प्रहारन्यूज‬ Sabse FAST NEWS on एक रुपयात पाणी
madhuri onkar vartale on नाच रे मोरा…
मनोज कापडे on फॅमिली फार्मिग
dattaram gandhare on रेल्वे ठप्प
JAIDEEP SAWANT on “सिंग साहब
Sunil Patil on ऊस पेटला
किशोर कुलकराणी on साक्षरता ‘म मराठी’ची!
madhuri vartale on पेन स्टॅण्ड
प्रा. बालाजी शिंदे ,नेरूळ on श्रीलंकेत उभारणार डॉ. आंबेडकर भवन
प्रबोध मधुकर माणगावकर, कोलशेत, ठाणे on हॅटट्रिक करणार!
कमलाकर दत्तात्रेय गुर्जर on कोकण रेल्वेचे डबे वाढवा!
कमलाकर गुर्जर, कळवा on भाजीविक्रीत दलाल नकोत !
कमलाकर गुर्जर, कळवा on मरण स्वस्त! जगणे महाग!!
Dinesh Dhanawade on आनंदाची चाळ
प्राची गुर्जर, कळवा on जबाबदारी सर्वाची
प्राची गुर्जर, कळवा on ‘राव’डी मागणी!
ज्ञानेश एकनाथराव (नाना) कणसे on ‘राव’डी मागणी!
प्राची गुर्जर, कळवा on शिक्षणाचे वाजले बारा!
राजेश्वरी सावंत on मुसळधार..!..बेहाल..!!
Vinod Raje on महाकुंभ
विकास वि. देशमुख on औषध विक्रेत्यांची मनमानी
दीपक पाटणे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
अभिषेक सावंत on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
तेजस्विनी मोरे on ♥♥ साथ ही तुझी…♥♥
रवींद्र खैरनार on सैतानाचा बाप
एक सांताकृझवासी on एसीपी वसंत ढोबळे यांची बदली
समीर कारखानीस, मुंबई. on दोन भारतीय सैनिकांचा शिरच्छेद
समीर कारखानीस, मुंबई. on …तर परिणाम वाईट होतील
पवनकुमार बंडगर on आता तरी… जागे व्हा!
amit padwal on सुखोई सफर
समीर, मुंबई on कसाब फासावर
प्रहार प्रतिनिधी on ऑस्करची ‘बर्फी’ आंबट