चित्रपटाचं नाव ‘क्रिश ३’ का, असा प्रश्न अनेकांना पडतो. हा चित्रपट पाहिल्यानंतर हा चित्रपट तिस-या दर्जाचा आहे की काय, अशी शंका येते. चित्रपटाची सुरुवात होते ती ‘कोई मिल गया’ व ‘क्रिश ’या मागील चित्रपटातील कथानकांच्या काही तुकडयांनी. कदाचित हा ‘क्रिश ३’ का बनवला आहे, या प्रश्नाचं उत्तर देण्याचा हा प्रयत्न असावा.
दिग्दर्शक : राकेश रोशन
कलाकार : हृतिक रोशन, प्रियांका चोप्रा, कंगना रनौत, विवेक ओबेरॉय
चित्रपट सर्जनशीलतेचं माध्यम असतं. सर्जनशीलता आली की त्यात नवनिर्मिती आलीच. कधी कधी एखादा दिग्दर्शक एक नवी कल्पना आणतो. ती यशस्वी होते. त्यानंतर मात्र तो त्या कल्पनेच्या प्रेमातच पडतो. मीच ही कलाकृती चांगल्या प्रकारे मांडू शकतो अशी एक अहंकाराची भावना त्याच्या मनात निर्माण होते. कलाकृतीचं एक वैशिष्टय असतं. ती कलाकाराला नावलौकिक मिळवून देत असली तरी त्याला आपल्यापेक्षा मोठा होऊ देत नाही. ज्या कलाकारांना हे माहीत आहे ते सतत यशस्वी होतात, जे यावर विश्वास ठेवत नाहीत ते मात्र कधी कधी तोंडघशी पडतात. हे सगळं आठवायचं कारण म्हणजे राकेश रोशनचा ‘क्रिश ३’ हा चित्रपट.
या चित्रपटाचं नाव ‘क्रिश ३’ का, असा प्रश्न अनेकांना पडतो. हा चित्रपट पाहिल्यानंतर हा चित्रपट तिस-या दर्जाचा आहे की काय, अशी शंका येते. चित्रपटाची सुरुवात होते ती ‘कोई मिल गया’ व ‘क्रिश ’या मागील चित्रपटातील कथानकांच्या काही तुकडयांनी. कदाचित हा ‘क्रिश ३’ का बनवला आहे, या प्रश्नाचं उत्तर देण्याचा हा प्रयत्न असावा. त्यानंतर या चित्रपटाच्या कथानकाला सुरुवात होते. आताच्या काळात क्रिश म्हणजे क्रिष्णा (हृतिक रोशन) हा एकापाठोपाठ एक नोक-या बदलत असतो.
आपण क्रिश आहोत हे लोकांना कळू नये अशी दक्षता तो बाळगत असतो. त्याची पत्नी प्रिया (प्रियांका चोप्रा) ही एका वृत्तवाहिनीवर निवेदक असते. त्याचे वडील रोहित मेहरा (हृतिक रोशन) हे एका राष्ट्रीय प्रयोगशाळेत संशोधक पदावर कार्यरत असतात. चित्रपट सुरू होतो तेव्हा एका विमानाचे ‘लँडिंग गिअर’ खराब झालेले असतात. क्रिश तिथे पोहोचतो व तो लोकांना वाचवतो. त्यानंतर खलनायक काल (विवेक ओबेरॉय) हा एक व्हायरस तयार करतो. तो हा व्हायरस एका देशात सोडतो. तिथे लोकांचे बळी जायला लागतात. त्यानंतर या व्हायरसचा तो उपाय सुचवतो व त्यातून करोडो डॉलर कमावतो. तो पुढे हाच व्हायरस भारतात व तेही खास मुंबईत पाठवतो. त्या ठिकाणीही असेच लोकांचे बळी जायला लागतात.
मात्र या विवेकला ऑर्डर देण्यापेक्षा रोहित मेहरा क्रिशच्या साहाय्याने या व्हायरसचा नायनाट करणारं औषध तयार करतात व त्यानंतर मुंबईतल्या लोकांचे प्राण वाचतात. यावर समस्त मुंबईकर या क्रिशचा एक पुतळा उभारतात व त्याच्याभोवती नाचगाणी गातात. (ते या पुतळ्याची मिरवणूक का काढत नाहीत?) तर असो, त्यानंतर मध्यांतर होतं. पुढे अनेक घडामोडी घडत राहतात. त्यातून अनेक फालतू रहस्य उलगडतात व एकदाचा हा चित्रपट संपतो.
सुपरमॅन, स्पायडर मॅन व गेला बाजार क्रिशच्या तुलनेतही हा चित्रपट कुठेही बसत नाही. यात दाखवण्यात आलेले स्टंट सोडले तर इतर कथानकात काहीही नावीन्य नाही. त्याचबरोबर एकमेकांशी संबंध जोडण्याच्या नादात इतकी तकलादू कारणमीमांसा करण्यात आलीय की, त्यातही प्रेक्षकांचं डोकं उठावं. चित्रपटाच्या कथानकात काही नावीन्य असेल अशी अपेक्षा होती तीही फोल ठरली आहे. आपल्याला काही ना काही भव्यदिव्य पाहता येईल, याचीही काही आशा नाही.
चित्रपटात केवळ हृतिकला नाचता यावं यासाठी घालण्यात आलेली गाणी कथानकाच्या जवळपासही जात नाहीत. या गीतांच्या चालीतही कोणतंही नावीन्य नाही. आपण हा क्रिश चित्रपटाचा सिक्वेल पाहतोय की त्या चित्रपटातल्या उरलेल्या तुकडय़ांचा चित्रपट पाहतोय हे लक्षात येत नाही.
राकेश रोशनला आपल्या मुलाचा वापर करून एक जबरदस्त कलाकृती निर्माण करता आली असती. मात्र या चित्रपटात हृतिकला अक्षरश: वाया घालवण्यात आलंय. आधुनिक तंत्रज्ञान व भारतीय संस्कृतीचा एक अनोखा मिलाफ आपण ‘रोबोट’ या रजनीकांतच्या चित्रपटात पाहिला होता. ते कथानक काल्पनिक होतं, तरीही त्याने प्रेक्षकांना अक्षरश: खुर्चीला खिळवून ठेवलं होतं. क्रिशच्या पहिल्या भागातही सुरुवातीला ग्रामीण व नंतरचा शहरी क्रिश प्रेक्षकांना भावला होता. या चित्रपटात मात्र भावण्यासारखं काहीही नाही. अनेक वेळा इतके रटाळ प्रसंग पेरण्यात आलेत की झोप यावी.
चित्रपटातली पाहण्यासारखी गोष्ट म्हणजे या चित्रपटातले स्पेशल इफेक्ट. ते एका बाजूला हॉलिवुडच्या जवळ जाणारे आहेत. मात्र त्याचे जे ग्राऊंड शॉट (स्पेशल इफेक्टला जोडणारे चित्रित प्रसंग) असतात, त्या ठिकाणी खास हिंदी चित्रपट दिसून येतो. उदाहरणार्थ, एका इमारतीच्या ढिगा-याखाली क्रिश अडकलेला दिसतो. हा ढिगारा जेव्हा हटवला जात असतो तेव्हा हा ढिगारा स्पंजपासून तयार करण्यात आल्याचं अगदी स्पष्ट दिसून येतं. मुंबईत जेव्हा असाध्य रोगाची साथ आल्याचा प्रसंग दाखवण्यात आलाय तेव्हा मुंबईत केवळ खासगी रुग्णालयांमध्येच उपचार होताना दिसतात. मुंबईतल्या काही प्रसंगांतही दाखवण्यात आलेले रस्ते हे परदेशातले आहेत हे कुणी लहान मुलगाही सांगेल. अशा प्रकारचे रस्ते मुंबईत येण्यासाठी क्रिशचा विसावा भाग यावा लागेल. अशा प्रकारच्या अनेक अतार्किक अशा घटनांनी भरलेला हा चित्रपट पाहण्यापेक्षा घरी दिवाळीच्या टिकल्या फोडत बसलो तरी अधिक मनोरंजन होईल.
चित्रपटाचा महत्त्वाचा भाग असतो तो अभिनयाचा. कोणत्याही सायन्स फिक्शन किंवा प्रचंड मारधाड असलेल्या चित्रपटातही भावनांचा ओलावा असावाच लागतो. शेवटी चित्रपटातून या भावनाच समोर येत असतात. या भावना समोर आणण्याची जबाबदारी ही अभिनेत्यांची असते. हृतिकने आपल्यावरची जबाबदारी चांगल्या प्रकारे पार पाडली आहे. तरुण क्रिशच्या बरोबरीनेच वृद्ध रोहित मेहराची भूमिकाही त्याने जबरदस्त केली आहे. या दोन्ही भूमिकांमध्ये त्याने इतका फरक दाखवलाय की कधी कधी हे दोन वेगळे अभिनेते आहेत की काय, अशी शंका निर्माण व्हावी. मात्र त्याच्या या प्रयत्नांना कथानकाचीच साथ नसल्याने त्याचे प्रयत्न वाया गेलेत.
प्रियांकानेही आपली भूमिका तितकीच चांगली केली आहे. एका वेळेस दोन दोन भूमिका करण्याचं तिचं कसब वाखाणण्याजोगं आहे. तीच गोष्ट कंगना रनौतची आहे. तिनेही आपल्यावरची जबाबदारी चांगल्याच जबाबदारीने पार पाडली आहे. विवेक ओबेरॉयने खलनायक साकारताना अनेक नव्या गोष्टी करण्याचा केलेला प्रयत्नही वाखाणण्याजोगा आहे. त्याने ही भूमिका करताना त्याच्या पात्राचे अधिक बारकावे दाखवले असते तर फार बरं झालं असतं. इतर भूमिकांमध्ये राजपाल यादवने थोडीफार मजा आणली आहे. मात्र नंतर तो कुठे गेला हे कुणालाच कळत नाही.
ज्या प्रकारे तो मध्येच कुठे तरी गायब होतो तशाच प्रकारे अनेक घटना व अनेक पात्रं अशीच मध्येच कुठे तरी जातात तरी किंवा येतात तरी. शेवटी एका सकारात्मक अशा वळणावर हा चित्रपट संपतो व आपण सुटकेचा निश्वास टाकतो. हा चित्रपट ऐन दिवाळीत प्रदर्शित झाला आहे. त्याच्याबरोबर इतर कोणताही चित्रपट प्रदर्शित झालेला नाही. त्यामुळे हा चित्रपट व्यवसाय करणार, तसा तो करण्याची त्याला गरजही नाही, कारण या चित्रपटातच इतक्या जाहिराती आहेत की, हा एक प्रदीर्घ असा जाहिरातपट वाटावा. या चित्रपटाच्या व्यावसायिक यशामुळे तो विकाऊ जरी असला तरी पाहण्याच्या दृष्टीने तो एक पकाऊ चित्रपट झालेला आहे.
movie evdhi pan pakau nahi aahe movie madhe khup chan action aani graphics dile aahet. jyana knowledge kami asel tyanchyasthi hi movie pakau asel jayna knowledge aahe tyana hi movie khup aavdel movie evdhi kharab pan nahi aahe aata kahi lok movie kharab boltat pan tyachi thodi tarif pan karat aahe aata ithe news madhech bagha na movie kharab aahe ase dakhavtana hritik chya actingchi tarif pan karat aahe tyanchya graphics chi tarif pan karat aahe kangna chi tarif pan karat aahe mag movie madhe kharab kay aahe,movie khup chan banvali aahe rakesh rosan.