आजकाल नि:स्वार्थीपणे मदत करणारी मंडळी कमीच दिसतात. मोबदला घेतल्याशिवाय कुणी कुणाला मदत करताना दिसलं की शंकेची पाल मनात नकळतच चुकचुकते. पण काही मंडळी अजूनही आहेत जी आपलं नेहमीचं काम करतानाच दुस-यांना मदतही करतात. रिक्षा चालवतानाच आपल्या ग्राहकांची बँकेची, बिलाची कामं किंवा अगदी मोबाइल रिफिल करण्याचं काम आपल्या मोबाइलच्या एका क्लिकवर करून देणारे रिक्षाचालक भरत गुप्ता यांच्या या रंजक उपक्रमाबाबत..
तंत्रज्ञानाने बसल्या जागी एका क्लिकवर अनेक गोष्टी सुकर केल्या आहेत. आताशा तासन् तास रांगांमध्ये उभं राहून वीज वा तत्सम बिलं भरणं, बँकेचे व्यवहार करणं तसंच दूरदेशी घरच्यांना पैसै पाठवणं, आपलं डीटीएच-मोबाइल बिल भरणं, सिनेमा-नाटकांची तिकिटं बुक करणं..
अशा अनेक कामांसाठी इंटरनेटच्या एका क्लिकचा पर्याय आपल्या धावत्या जीवनशैलीला काहीसा सुखावणारा आहे. पण ही सुखाची भावना त्यांच्यासाठीच ज्यांनी हे तंत्रज्ञान आत्मसात केलं आहे. मात्र आज अनेक जण असे आहेत, ज्यांच्याकडे ही कामं करण्यासाठी उसंतही नाही आणि त्यासाठी आवश्यक तंत्रज्ञानाचं ज्ञानही नाही.
आताशा मोबाइल हातात न बाळगणारा सापडणं विरळाच! पण मोबाइल हाताशी आलेले असले तरी तो सहजतेने हाताळण्याची हातोटी सर्वामध्येच दिसत नाही. त्यात दिवसेंदिवस अॅप्लिकेशन्सची भर पडत असताना ही एकूणच सुलभता त्यांच्या गोंधळात भर पाडणारी आहे. अशा वेळी कुणी ‘टेक्नो मदती’चा हात देऊ करत असेल तर ती तंत्रज्ञान स्वीकृत न केलेल्यांसाठी किती मोठी मदत ठरू शकते, नाही का?
आजच्या धावपळीच्या युगात अशा मदत करणा-या कुणा ‘टेक्नो सॅव्ही’ व्यक्तीची आपण केवळ कल्पनाच करू शकतो, असे तुम्हाला वाटत असेल ना? पण अशी व्यक्ती आज अगदी नि:स्वार्थीपणे आपल्या टेक्नो मदतीचा हात पुढे करत आहे. आश्चर्याची गोष्ट म्हणजे ती अजिबातच तंत्रज्ञानाच्या क्षेत्रातली नाही. अतिशय सर्वसामान्य असा तो रिक्षाचालक आहे, भरत गुप्ता. आपल्या मित्रांना त्यांच्या दैनंदिन जीवनात भेडसावणा-या अशा अनेक समस्यांवर गुप्ता यांनी हा उपाय शोधून काढला.
‘एअरटेल मनी’या मोबाइल अॅप्सच्या डिझाइनसारखी सजवलेली ही गुप्ताजींची रिक्षा ठाण्याच्या वागळे इस्टेट आणि आसपासच्या रस्त्यांवर धावत असते. ही रिक्षाच एक अॅप्स असल्यासारखं वाटावं अशी त्यांनी सजवली आहे. रिक्षात प्रवासी म्हणून आपण बसलो की अॅप्सच्या दुनियेत प्रवेश केल्याचा भास निर्माण करणारी! त्यांची रिक्षा म्हणजे इंटरनेटपॅकऐवजी पेट्रोलपॅकवर चालणारं ‘अॅप्स’ आहे म्हणा ना. आपण प्रवासी म्हणून रिक्षात विराजमान झालो की, त्या दरम्यान आपली ही बिलं भरण्याची चिंता गुप्ताजी दूर करतात.
सहा-सात महिन्यांपूर्वी त्यांनी या कामास सुरुवात केली. त्यांचे इतर रिक्षाचालक मित्र हे गावातून पोट भरण्याकरता मुंबईत आले. घरी पैसे पाठवायचे झाले किंवा बँकेत पैसे टाकायचे झाले की, त्यांचा कामाचा मुख्य वेळ अनेकदा वाया जायचा. जे मित्र काही तासांसाठी रिक्षा चालवायचे त्यांना बँकेत जाऊन पैसे पाठवणं शक्य नसायचं आणि रविवारी बँका बंद.
त्यामुळे आपल्या मित्रांना होणारा त्रास कमी करण्यासाठी सुरुवातीला गुप्ताजींनी त्यांच्यासाठी काम करायचं ठरवलं. आपल्या मायक्रोमॅक्स मोबाइलवरून काही सेकंदांतच त्यांनी पैसे मित्रांच्या अकाउंटमध्ये जमा करणं किंवा त्यांच्या घरच्यांना पाठवणं ही कामं करायला सुरुवात केली. मित्रांचा वेळ वाचू लागला, म्हणण्यापेक्षा त्या वेळेत त्यांना रिक्षा चालवून पैसे मिळू लागले. आज गुप्ताजींचे सर्व रिक्षाचालक मित्र आपली अशी सर्व कामं त्यांच्याकडूनच करून घेतात आणि गुप्ताजी कोणत्याही अपेक्षेशिवाय एकही रुपया न घेता ती हसतमुखाने करतात.
आपल्या मित्रांची अशी कामं करता करता त्यांनी रिक्षातील प्रवाशांसाठीही ही मोफत सेवा सुरू केली. रिक्षात बसलेले असताना तुमचा टॉकटाइम जरी संपला तरी काही सेंकदात गुप्ताजी तुमचा मोबाइल रिफील करून देतील. एखाद्या सिनेमाच्या शोचं तिकीट बुक करायचं असेल तर तेही अगदी इन्स्टंट होतं. सध्या जवळजवळ पन्नासहून अधिक लोक त्यांच्या या सेवेचा लाभ घेत असून आतापर्यंत त्यांनी १५ हजारांपर्यंतच्या बिलांचे व्यवहार केले आहेत.
आतापर्यंत मुजोर रिक्षाचालक आणि वेठीस धरले गेलेले प्रवासी हेच चित्र आपण पाहत आलोय. मात्र आता गुप्ताजींच्या निमित्ताने रिक्षाचालक आणि प्रवाशांच्या नात्याचं एक नवं चित्र आपल्याला पाहायला मिळतं. शिवाय मदतीचा ‘टेक्नो’ हातही!