यंदाचो पाव्स जवळ जवळ गेल्यातच जमा हा. अशी लय ठिकाणा आसत की, थंयसर म्हणावो तसो पाव्सच पडलो नाय. शहराच्या ठिकाणी तर आतापासनाच ‘पानी कपात’ सुरू झाली हा. खरा तर पावसाचा आपल्या जीवनात असलेला हय़ां नाता भविष्यात आन्खी ‘पानी कपात’ झाल्यार पानी बशीत पिवचा लागतला.
यंदाचो पाव्स जवळ जवळ गेल्यातच जमा हा. अशी लय ठिकाणा आसत की, थंयसर म्हणावो तसो पाव्सच पडलो नाय. शहराच्या ठिकाणी तर आतापासनाच ‘पानी कपात’ सुरू झाली हा. खरा तर पावसाचा आपल्या जीवनात असलेला हय़ां नाता भविष्यात आन्खी ‘पानी कपात’ झाल्यार पानी बशीत पिवचा लागतला.
प्रत्येकाच्या जीवनात पावसाचा येगयेगळा नाता आसता. ‘नाता पावसाचा नी माजा’ हय़ां माज्या मालवणी कवितेतल्या नायकाचा पावसाशी असलेला नाता त्येच्या लगनाच्या पयल्या दिसापासना सुरू झाला हा. हय़ां नाता त्येची बायको सोडान जायपर्यंत हा. बायलेच्या आनी आवशीच्या नात्यात पावसाच्या येगळय़ा नात्याची गुंफण घातलेली ही माजी मालवणी कविता…
पावसाचा नी माजा कायतरी नाता होता
म्हणान जंय-थंय माका पाव्सच गावता
पन आयेची टिरटिर वगीचच….
हय़ों मेलो पावसात पेवता
जल्मापासनाच्या पावसान लगनाआदी सर्दी दिल्यान
लगनात टपकलेल्या पावसान तापाची वर्दी दिल्यान
लगनापासनाच तापसळ मागे-फुडे धावता
पन आयेची टिरटिर वगीचच….
हय़ों मेलो पावसात पेवता
वरातीतलो पाव्स पयल्या रात्रीक खंय हरावलो
मेल्याक आभाळ वस पडला
आनी माज्या बायलेचोच डोळो गावलो?
म्हंता माज्या म्हायेरची आठव येता
ता झोपता तसो भाय्र पाव्स टपाकता
पन आयेची टिरटिर वगीचच
हय़ों मेलो पावसात पेवता
बायलेवांगडा भांडान झाला तेंवा पाव्स होतो
माका सोडान म्हायेराक गेला तेवाव पाव्स होतो
चार पावसाळे गेले ता म्हायेराकच ऱ्हवता
हंयसर जल्मोचो पाव्स माका मरणाचो चावता
पन आयेची टिरटिर वगीचच
हय़ों मेलो पावसात पेवता