श्रावणातील सणासुदीला बनविण्यात येणारे पदार्थ म्हणजे आगळीकताच. काही पारंपरिक पदार्थ ज्याची चव केवळ आई, आजीलाच जमते. घरातील पक्वान्नांचा वास आयुष्यभर आठवतो.
श्रावणातील रूप मनास लुभावतं. श्रावण आला की वाटते हसरा नाचरा, श्रावण आला. त्या चीज किसून टाकावे तशा पांढ-या रेशमी पाऊसधारा हळूहळू पृथ्वीवर अवतरतात. आषाढ, श्रावण, भाद्रपद ३ महिने हे पावसाचे महिने असतात. पृथ्वी सुंदर दिसते. माणसांची मने हिरवी होतात. भावगीते आठवतात.
श्रावणात घननीळा बरसला.. रिमझिम रेशीमधारा..
माणसांबरोबरच प्राणी, पक्ष्यांना देखील श्रावण स्वप्नवतच. खेकडे, बेडूक, किडे, गांडूळ, पक्षी, मोर, सर्वाचाच श्रावण हा आनंदाचा महिना असतो.
लहान मुले, बालके म्हणतात. ए आई मला पावसात जाऊ दे. एकदाच मला पावसात चिंब चिंब होऊ दे.
पावसाच्या खूप आठवणी असतात. बालपणी कागदी नावा सोडल्याच्या, पावसात भिजल्याच्या..
आयुष्याच्या अल्बममध्ये
आठवणींचे फोटो असतात
आणखी कॉपीज काढायला
निगेटिव्ह मात्र शिल्लक नसतात.
हल्ली गल्लीबोळात फास्ट फूड पार्लर्स असतात. आईस्क्रीम विथ चॉकलेट व मिठाईची दुकाने असतात. मात्र पूर्वी ह्या श्रावणात जे गोडधोड केलं जाई, त्या गोडधोड पदार्थाची वाट बघितली जाई. श्रावणातील सणासुदीला बनविण्यात येणारे पदार्थ म्हणजे आगळीकताच. काही पारंपरिक पदार्थ ज्याची चव केवळ आई, आजीलाच जमते. घरातील पक्वान्नांचा वास आयुष्यभर आठवतो.
श्रावणधारा रिमझिमत असतात. आई पावसात भिजू नको गं बेटा असं सांगत असते. पण, नकळत का होईना मैत्रिणींसगे पावसाळा भिजवतोच. गप्पाटप्पांना उधाण येते. पावसाच्या आठवणी मनात रुजतात.
प्रत्येकाच्या मनात दाटणारा श्रावण निराळा असतो. कधी तो कुणाचीतरी वाट पाहण्यातून व्यक्त होणारा, तर कधी मनात गुंजणारा. कधी कवितेतून प्रकट होणारा, कधी हिरवळीतून उमटणारा.
कधी पाऊस सौम्य तर कधी उग्ररूप धारण करणारा. पाऊस आला नाही तर उनाड शब्द पावसावर बरसतात. श्रावणातील ऊन-पावसाचा खेळ हवाहवासा वाटतो. श्रावणातील सणावारांची आखणी, श्रावणातील पावसाचं रूप, इंद्रधनूचा नजराणा, श्रावणातील पावसात उमटणारं हिरवळीचं रूप नयनरम्यच! श्रावणातील हे रूप पाहून नकळतच शब्द ओठी उमटतातच.. श्रावण मासी हर्ष मानसी हिरवळ दाटे चोहीकडे.. क्षणात येते सरसर शिरवे.. क्षणात फिरूनी ऊन पडे..!