स्वप्नील गांगुर्डे या तरुण लेखकाने आपल्या खास शैलीत लिहिलेलं नाटक ‘तो अलबेला’. एक चित्रकार.. एक महिला, तिचं जगणं, त्याचं चित्रातलं गुंतणं.. त्या दोघांचे जुळून येणारे भावनिक ऋणानुबंध.. त्यातून तयार झालेले वेगळे नाते, यावर हे नाटक बेतलं आहे.
स्वप्नील गांगुर्डे या तरुण लेखकाने आपल्या खास शैलीत लिहिलेलं नाटक ‘तो अलबेला’. एक चित्रकार.. एक महिला, तिचं जगणं, त्याचं चित्रातलं गुंतणं.. त्या दोघांचे जुळून येणारे भावनिक ऋणानुबंध.. त्यातून तयार झालेले वेगळे नाते, यावर हे नाटक बेतलं आहे. या दोन व्यक्तिरेखांच्या नात्याला डिवचणारे तिसरे पात्र म्हणजे घरमालक.. तिघांच्या अनोळखी नात्यातील गुंतागुंत सांगणारी ही गोष्ट प्रा. मिलींद इनामदार यांच्या दिग्दर्शनात रंगमंचावर आली आहे. इनामदार मुंबई विद्यापीठाच्या अकादमी ऑफ थिएटर आर्टस विभागात सहयोगी प्राध्यापक आहेत. राष्ट्रीय नाट्य विद्यालयातून त्यांनी नाट्यशिक्षण घेतलेले आहे. त्यांच्या समृद्ध रंगजाणीव या नाटकातील दिग्दर्शनातून अधोरेखित होत आहे. विषय जरासा वेगळा, गुंतागुंतीचा, जरासा बोल्ड वाटणारा, तरीही तो विषय संयम ठेवून हाताळण्यात इनामदार यांनी आपले दिग्दर्शकीय कसब पणाला लावले आहे.
पडदा उघडतो तेव्हा भाड्याने घर शोधणा-या एका तरुणाला घरमालक एक खोली दाखवतो. भाड्यावरून त्यांच्यात जुजबी तडजोड होते. खूप शोधाशोध केल्यानंतर सापडलेली ही खोली त्याला अखेर पसंत पडते. त्या खोलीच्या बाजूला त्याच घरमालकाची दुसरी एक खोली आहे. तिथे एक महिला भाड्याने राहते. ती नियमित भाडे देत नसल्याची घरमालकाची तक्रार असते. त्यासाठी त्याचे वेगवेगळे प्रयत्न चाललेले असतात. भाडे मागण्याच्या निमित्ताने तिच्यावर असलेली त्याची नजर, पाठलाग, अत्याचार.. असे सारे दडपण नाटकभर. तरुण एकटाच राहतो. तो चित्रकार. घरमालकाच्या नजरेतून तो रंगारी. तो चित्र काढतो, तेही नग्न. त्याच चित्रातून दिसते त्याचे स्वच्छ आणि सच्चेपण.. शेजारी राहत असणारी बाई चाळिशीजवळ जाणारी असली तरी ती देखणी.. सुंदर. तिचे सौंदर्य आपल्या चित्रात मांडावे, असे त्याला वाटते. तिचा स्वाभाविकच नकार. त्या नकारामागे असते, समाज, संस्कृती.. त्या पडद्यांवर नाटक बोलतं. चित्रकारांची हकिकत सांगतं. नात्याची वीण अधिक घट्ट होत जाते आणि अखेर ती तिचं न्यूड चित्र काढण्याला होकार देते की नकार? या प्रश्नाचं उत्तर प्रयोगातूनच बघितलेलं बरं.
या नाटकात भूमिका वठवणारे चेहरे व्यावसायिक रंगभूमीच्या प्रसिद्धझोतात चमकलेले नसले तरी ते नवखेपण सादरीकरणात कुठं दिसत नाही. बिनधास्तपणे हे तिघंही रंगमंचावर वावरतात. अंगावर येणारा विषय आपल्या अभिनयाच्या ताकदीने फुलवतात. त्यातली ‘ती’ श्वेता पेंडसे, ‘अलबेला’ला तो आनंद प्रभू रेखाटतो आहे.
घरमालकाची भूमिका डॉ. राजा नरसापूरकर यांनी साकारली आहे. राजन भिसे यांचे नेपथ्य, गौरव गोखलेंचे पार्श्वसंगीत, भूषण देसाईंची प्रकाशयोजना, माधुरी प्रभू यांची वेशभूषा आणि उल्हास खंदारे यांची रंगभूषा असणा-या नाटकांचे पाच-सहा प्रयोग झाले आहेत. स्वप्नील गांगुर्डेचे हे नाटक माणगाव येथे झालेल्या बोधी नाट्य परिषदेच्या नाट्यलेखन कार्यशाळेत वाचलं होतं. तेव्हाचं ते ‘कॅनव्हॉस’ आता ‘तो अलबेला’ म्हणून व्यावसायिक रंगभूमीवर आलं आहे, त्याचं स्वागत करायला हवं.